. 📌 پرسش و پاسخ اول: 📋 جناب آقای آوینی لطفاً کمی در مورد خودتان و فعالیت‌های فرهنگی - هنریتان توضیح دهید تا بیشتر با شما آشنا شویم. ❁ من بچه شاه عبدالعظیم هستم و در خانه‌ای به دنیا آمده و بزرگ شده‌ام که در هر سوراخش که سر میکردی، به یک خانواده دیگر نیز بر میخوردی، حقیر متولد (١٣٢٦) در شهر «ری» و دارای فوق لیسانس معماری از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران هستم، اما هر چه آموخته‌ام از خارج دانشگاه است. بنده با یقین کامل میگویم که تخصص حقیقی در سایه‌ی تعهد اسلامی به دست می‌آید و لاغیر. قبل از انقلاب بنده فیلم نمیساختم؛ اگر چه با سینما آشنایی داشتم. اشتغال اساسی حتی قبل از انقلاب در ادبیات بوده است؛ اگر چه چیزی اعم از کتاب یا مقاله به چاپ نرسانده‌ام با شروع انقلاب حقیر تمام نوشته‌های خویش را اعم از تراوشات فلسفی داستان‌های کوتاه، اشعار و ... در چند گونی ریختم و سوزاندم و تصمیم گرفتم که دیگر چیزی که «حدیث نفس» باشد ننویسم و دیگر از خودم سخنی به میان نیاورم. هنر امروز متأسفانه حدیث نفس است و هنرمندان گرفتار خودشان هستند. به فرموده خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی: «تو خود حجاب خودی، حافظ از میان برخیز»، سعی کردم که "خودم" را از میان بردارم تا هر چه هست خدا باشد و خدا را شکر، بر این تصمیم وفادار مانده‌ام. ❁ البته آنچه که انسان مینویسد، همیشه تراوشات درونی خود اوست. اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند، آنگاه این خداست که در آثار او جلوه گر میشود حقیر این چنین ادعایی ندارم اما سعی‌ام بر این بوده است. ❁ با شروع کار جهاد سازندگی در سال ۵۸ به روستاها رفتیم که برای خدا بیل بزنیم بعدها ضرورتهای موجود رفته رفته ما را به فیلم سازی برای جهاد سازندگی کشاند. در سال ۵۹ به عنوان نمایندگان جهاد سازندگی به تلویزیون آمدیم و در گروه جهاد سازندگی که پیش از ما به وسیله خود کارکنان تلویزیون تأسیس شده بود، مشغول به کار شدیم. به هر تقدیر، من فعالیت تجاری نداشته‌ام. آرشیتکت هستم اما از سال ۵۸ و ۵۹ تاکنون بیش از یک صد فیلم مستند برای تلویزیون ساخته‌ام؛ که بعضی از عناوین آنها را ذکر میکنم: مجموعه «خان گزیده‌ها» مجموعه «شش روز در ترکمن صحرا» ، «فتح خون»، مجموعه «حقیقت»، «گمگشتگان دیار فراموشی»، مجموعه «روایت فتح» نزدیک به ۷۰ قسمت و در ۱۴ قسمت اول از مجموعه «سراب» نیز مشاور هنری و سرپرست مونتاژ بوده‌ام. ❁ یک ترم نیز در دانشکده سینما تدریس کرده‌ام که چون مفاد مورد نظر من برای تدریس با طرح درس‌های دانشگاه همخوانی نداشت، از ادامه‌ی تدریس در دانشگاه صرف نظر کردم. مجموعه مباحثی را که برای تدریس فراهم کرده بودم با بسط و شرح و تفسیر بیشتر در کتابی به نام «آینه‌ی جادو» بالخصوص در مقاله‌ای با عنوان «تأملاتی در ماهیت سینما» به چاپ رسانده‌ام. حقیر هیچ کاری را مستقلاً انجام نداد‌ه‌ام که بتوانم نام ببرم. در همه فیلم‌هایی که در گروه جهاد سازندگی ساخته شده است، سهم کوچکی نیز اگر خدا قبول کند به این حقیر میرسد و اگر خدا قبول نکند که هیچ. ❁ تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به روشن فکری نا آشنا هستم؛ خیر من از یک راه طی شده با شما حرف میزنم من هم سالهای سال در یکی از دانشکده‌های هنری درس خوانده‌ام به شب‌های شعر و گالری‌های نقاشی رفته‌ام، موسیقی کلاسیک گوش داده‌ام و ساعتها از وقتم را به مباحثات بیهوده درباره‌ی چیزهایی که نمیدانسته‌ام، گذرانده‌ام. من هم سالها با جلوه فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته‌ام ریش پرفسوری و سبیل نیچه‌ای گذاشته‌ام و کتاب «انسان تک ساحتی» «هربرت مارکوز» را بی آنکه خوانده باشمش طوری دست گرفته‌ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند: «عجب! فلانی چه کتابهایی میخواند، معلوم است که خیلی میفهمد!» اما بعد، خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده است که ناچار شده‌ام رودربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقاً بپذیرم که «تظاهر به دانایی» هرگز جایگزین «دانایی» نمیشود و حتی از این بالاتر، دانایی نیز با تحصیل فلسفه حاصل نمی‌آید؛ باید در جست و جوی حقیقت بود و این متاعی است که هر کس به راستی طالبش باشد، آن را خواهد یافت و در نزد خویش نیز خواهد یافت. ❁ و حالا از یک راه طی شده با شما حرف میزنم. 📚 کتاب آوینی پاسخ میدهد (۷۲ سوال از #سید_شهیدان_اهل_قلم) صفحه ۱۷ تا ۲۰. 📁 طرح برای استوری: ● https://eitaa.com/Doc_d_moghadas/786 🌷 اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خراسان رضوی / دانشنامه و مرکز اسناد: 📱 http://eitaa.com/Doc_d_moghadas .