«قَالَ رَجُلٌ لَهُ(ص) الْمُؤْمِنُ یزْنِی قَالَ قَدْ یکُونُ ذَلِکَ قَالَ الْمُؤْمِنُ یسْرِقُ قَالَ قَدْ یکُونُ ذَلِکَ قَالَ یا رَسُولَ اللهِ الْمُؤْمِنُ یکْذِبُ قَالَ لَا قَالَ اللهُ تَعَالَى‏ إِنَّما یفْتَرِی الْکَذِبَ الَّذِینَ لا یؤْمِنُون‏»؛ قطب الدین راوندى، سعید بن هبة الله‏، الدعوات(سلوة الحزین)‏، ص 118، قم، مدرسه امام مهدى(عج)، چاپ اول، 1407ق؛ با اندکی تغییر در: طبرسى، على بن حسن‏، مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، ص 174، نجف اشرف، المکتبة الحیدریة، چاپ دوم‏، 1385ق؛ ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسى‏، مجموعة ورام، ج ‏1، ص 114، قم، مکتبه فقیه‏، چاپ اول‏، 1410ق. عبدالله بن حَوراء می‌گوید: مردى به حضور پیامبر(ص) آمد و گفت: مؤمن زنا می‌کند؟ فرمود: «گاهى ممکن است». پرسید آیا مؤمن دست به دزدى می‌زند؟ فرمود: «گاهى امکان آن هست». پرسید یا رسول الله! آیا او دروغ می‌گوید؟ فرمود: «خیر، خدای تعالی می‌فرماید: "تنها کسانى دروغ‌پردازى می‌کنند که به آیات خدا ایمان ندارند" (یعنی دروغ‌گویان مؤمن نیستند)». 🔹تهمت از دروغ بدتر است مهم ترین آثار تهمت زدن عبارتند از: 🔺 1- زوال ایمان: امام صادق(ع) مى فرماید: «هرگاه مؤمن به برادر مؤمنش تهمت بزند، ایمان در دل او ذوب مى شود، همان گونه که نمک در آب ذوب مى گردد».(1) 🔺 2- قطع روابط انسانى: امام صادق(ع) مى فرماید: «کسى که برادر دینى اش را متهم کند، بین آن دو حرمتى وجود ندارد».(2) 🔺3- عذاب اخروى: پیامبر اکرم(ص) مى فرماید: «هر کس به مرد یا زن با ایمانى بهتان زند یا چیزى را به او نسبت دهد که در او نیست، خداوند او را در روز قیامت بر تلّى از آتش به پا مى دارد تا از آن چه گفته خارج شود».(3) 🔺 4- رسوایى: در روایات آمده است: «خداوند کسى را که به دنبال عیب هاى مسلمانان باشد، حتى در داخل خانه اش رسوا مى کند».(4) 1. بحارالانوار، ج 72، ص 198. 2. کافى، ج 2، ص 361. 3. وسائل الشیعه، ج 12، ص 287. 4. کافى، ج 2، ص 354.