به طوفان مهیبی که روزی خواهد آمد نمی‌اندیشم. به قاصدکی فکر می‌کنم که خبرهای خوشی را در بقچه‌ی آرزوهایش پنهان کرده، تا مبادا باد از هم بدرد و با خود ببردشان. به تلاطم دریایی که کنار ساحلش آرام گرفته‌ام نمی‌نگرم. به زیبایی‌ بی‌اندازه‌اش و آن رنگ آبی عاشقانه‌اش نگاه میکنم. به برگ‌های زرد و سرخ پاییزی زیر پاهایم که ناگزیر، ذره ذره له می‌شوند و می‌شکنند، نظر نمی‌کنم. به درختان سحرانگیزی می‌نگرم که بهار آتی را از هم‌اکنون در آغوش کشیده‌اند، تا نقشه‌ی سرسبزی دشت‌ها، تپه‌ها و حیاط خانه‌های قدیمی را بگسترانند و پیاده کنند. من فقط به چیزهای خوبی که در راهند، فکر میکنم … . @Dr_anoosheh