✨﷽✨ 🔰چكار كنيم كه عبادات براي ما عادت نشود و وقتي نماز مي‌خوانيم، اثر مستقيم در زندگي ما داشته باشد؟ 💬عبادت و بندگي يك حقيقت و كنهي دارد كه ما اين لايه زيرين و حقيقت را نمي بينيم. به قولي عادت شده است. بعضي‌ها روي عادت چهار ركعت نماز را مي‌خوانند و دو ركعت هم ميخوانند و روي تايم متوجه مي‌شوند، نماز تمام شده است. آقايي ميگفتند: من راننده ماشين‌هاي سنگين هستم. به ركعت اول كه مي‌ايستم دنده اول هستم و وقتي به ركعت چهارم مي‌رسم، دنده ي چهار هستم و نمازم را سلام مي‌دهم. مردم هم مي‌گويند: هرچه گم كرده ايم، در نماز پيدا مي‌كنيم. گاهي توجه به الفاظ و مسائل نيست. همين روزه ماه رمضان، خدا مي‌خواسته مردم را اذيت كند؟ هفده هجده ساعت گرسنگي در تابستان و از آن خواب صبح بلند شدن چه هدفي داشته است؟ يا خود حج واقعا انسان با چه مشكلاتي در منا و عرفات و مشعر بايد بسر ببرد يا طواف كه بايد با چه زحمت در لابلاي فشارها بروي و انجام بدهي، آيا همه دقت‌ها بايد در صفا و مروه انجام شود؟ آيا اين‌ها همه اش ظاهر است و يا كنه و باطني دارد؟ شما وقتي قرآن را مي‌خوانيد، ظاهري دارد. ظاهر آيه اي مي‌گويد: اگر آبهاي زمين فرو برود، چه كسي براي شما آب مي‌آورد؟ ظاهر آيه آب است ولي باطن آن امام و حجت است. اگر حجت خدا غايب بشود، چه كسي مي‌تواند او را براي شما ظاهر كند؟ در بحث عبادت هم همينطور است. اين نماز و روزه و اعمال حقيقت و كنهي دارد و غالبا مردم از اين حقيقت غافل هستند. اگر به آن حقيقت برسيد، لذتش را احساس مي‌كنيد. امام صادق (ع) مي‌فرمايد: دو ركعت نماز شب براي من محبوب تر از كل دنيا و همه چيزي كه در آن است مي‌باشد. اين غرق شدن در عبادت است. مردم نماز كه مي‌خوانند ميگويند: هيچ لذتي از آن نمي بريم و برايمان سنگين است. چه كا ركنيم به حقيقت و كنه عبادت برسيم؟ امام رضا (ع) مي‌فرمايد: وقتي بنده سر به سجده ميگذارد يعني از خاك هستيم و وقتي سر از سجده بر مي‌دارد يعني ما از اين خاك بدنيا آمده ايم. دوباره كه سر ميگذارد يعني ما به اين خاك سر مي‌گذاريم و سر كه بر مي‌دارد يعني دوباره مبعوث ميشويم. ببينيد در دو سجده چقدر ياد معاد شده است. كسي پيش امام صادق (ع) آمد و گفت: ببينيد نماز من درست است يا خير؟ نماز خواند و بعد امام گفت: چقدر براي شما زشت است كه شصت سال نماز ميخوانيد و دو ركعت نماز درست نمي خوانيد. تعجب كرد و گفت: مي‌شود شما بخوانيد. امام نماز خواند و اين روايت، در اين نماز ريز شده است كه دستش را چطور مي گذاشت، حالتش چگونه بود و نگاهش به كجا بود. از امام رضا (ع) پرسيدند: علت عبادت چيست؟ ايشان فرمودند: علتش اين است كه خدا را فراموش نكنيد و خدا در زندگي تان متجلي باشد. فقر خودتان را فراموش نكنيد و ادب برخورد با خدا را ترك نكنيد و از عوامل دور نشويد. در ادب اجتماعي مراوده و ارتباط دوستي مي‌آورد. وقتي با كسي رفت و آمد مي‌كني و بيشتر ارتباط داري، وابستگي بيشتري ايجاد ميشود. نفس اين عبادت كه من روزي پنج بار در روز بايستم و تكبير بگويم و حمد و سوره بخوانم، ايجاد رابطه است. انسان احساس هويتي ميكند. حتي گاهي بعضي‌ها كه آدمهاي ريشه دار و تحصيل كرده هم هستند، مي‌گويند: ما چند سال است كه از خدا چيزي را مي‌خواهيم ولي هرچه دعا ميكنيم اجابت نمي شود. من هم ديگر كنار گذاشته ام. يعني تصورش از دعا، اجابت است. در دعا هدف اجابت نيست. روايت داريم: گاهي دعا ميكنيم و مستجاب مي‌شود و خدا به فرشتگان مي‌گويد: اين را ديرتر ابلاغ كنيد تا بنده با ما حرف بزند. من صداي او را دوست دارم. شما يك قفل محكم در مغازه زده ايد و بازهم مي‌گوييد: دعا كن. قرص سردرد مي‌خوريد وباز هم ميگوييد: دعا كن. در دعا هدف ارتباط است نه استجابت دعا. اين را بايد دقت كرد كه باعث يأس در مردم نشود. 📺 برنامه سمت خدا ✔کانال استاد رفیعی ☑ @ostadrafiei