قال الباقر عليه‌السلام: يَا جَابِرُ أَ يَكْتَفِي مَنِ انْتَحَلَ التَّشَيُّعَ أَنْ يَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَوَ اللّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلَّا مَنِ اتَّقَي اللّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا كَانُوا يُعْرَفُونَ إِلَّا بِالتَّوَاضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ اللّهِ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوَالِدَيْنِ وَ تَعَهُّدِ الْجِيرَانِ مِنَ الْفُقَرَاءِ وَ ذَوِي الْمَسْكَنَةِ وَ الْغَارِمِينَ وَ الْأَيْتَامِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ تِلاوَةِ الْقُرْآنِ وَ كَفِّ الْأَلْسُنِ عَنِ النَّاسِ إِلَّا مِنْ خَيْرٍ وَ كَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِي الْأَشْيَاءِ. امام محمد باقر عليه‌السّلام می‌فرمایند: ای جابر! آيا کسی که تشيّع را پذيرفت (می‌تواند) به همين بسنده کند و بگويد ما اهل‏ بيت را دوست داريم؟ به خدا سوگند شيعيان ما نيستند جز آنان كه پرهيزکاری از خدای را در پيش گيرند و از او پروا داشته باشند و فرمانش برند و او را اطاعت نمايند. ای جابر! شيعه ما فقط با اين صفات و اعمال شناخته می‌شوند: فروتنی، خشوع، بازپس دادن امانت (امانتداری)، ياد كردن بسيار خداوند (ذکر او را بسيار گفتن)، روزه‏‌داری و نمازگزاری، نيكی به پدر و مادر، رسيدگی در كار همسايگان تهيدست و بيچارگان و بدهكاران و يتيمان، راست‌گفتاری، تلاوت نمودن قرآن، سخن نگفتن با مردم جز به نيكی و از آنان جز به خوبی ياد نکردن، و در هر چيزی امين خويشاوندان و ديگران باشند. کافی، جلد ۳، صفحه ۷۴. سایت | تلگرام | ایتا | اینستگرام | رادیو مرجعیت | عضويت:👇👇 ✅ @duzduzani_ir