السلام علی الوتر الموتور #منبرمکتوب شب پنجم ▪️در عاشورا می بینیم از بین مسلمانان تنها عده محدود و معدودی به یاری امام خویش آمدند و به دست او به سعادت نائل شدند. درحالی که امام حسین از آغاز حرکت و قیام آغوش خویش را باز کرده و از افراد مختلف حتی با عقائد گوناگون دعوت می کند تا به او بپیوندند. نامه به اهل بصره، دعوت از عبیدالله بن حر، دعوت از زهیر بن قین و وهب نصرانی یا عمرو بن قیس و غیره از این دست است. البته از بین این دعوت ها، تنها وهب و زهیر به یاری امام آمدند. حتی امام در خود روز عاشورا نیز دست از دعوت بر نداشت و از آغاز جنگ تا لحظاتی قبل از شهادت دعوت خویش را تکرار کرد. امام در آغاز نبرد اینگونه ندا داد: أَمَا مِنْ مُغِیثٍ یُغِیثُنَا لِوَجْهِ اللهِ؟ أَمَا مِنْ ذَابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله و در آخرین لحظات عمر خویش، در گودال قتلگاه آخرین رمق ها و توان خویش را صرف این جملات کرد: هَلْ مِنْ ذَابٍّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله‏؟ هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یَخافُ اللهَ فِینا هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یَرْجو اللهَ بِإِغاثَتِنا هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجو مَا عِنْدَ اللهِ فِی إِعانَتِنا ▪️حال ما باید بفهمیم که چه مانع هایی باعث عدم اجابت ولی خدا شد تا ما خود را از آنها حفظ کنیم که مبادا ما هم به امام زمان خویش پاسخ منفی دهیم. یک عامل ریشه ای که در شب های قبل گفتیم عدم وجود ایمان حقیقی و کامل است. ایمان از روی حرف و لقلقه زبان. ایمان همراه دنیاپرستی و مادی گرایی ها. دلیل دیگر اهل ایثار و فداکاری نبودن است. کسی که روحیه ایثارگری ندارد جایی در سپاه حضرت مهدی نخواهد داشت. چون عدم ایثارگری نشانه ترک ایمان یا ایمان حداقلی است پس چنین شخصی افتخار سربازی امام عصر را نخواهد داشت. امام علی علیه السلام ایثار را اینگونه معرفی میکند الإِيثارُ أحسَنُ الإِحسانِ و أعلى مَراتِبِ الإِيمانِ چه ایثار و فداکاری ای بالاتر از شهادت، یعنی ایثار جان. از این رو است که از شهدا برای یاری امام زمان دعوت می شود تا بیایند و حضرت را یاری کنند امام صادق علیه السلام فرمودند سعادتمندی فرد ایثارگر حتمی است فازوا وَ اللّه و أفلَحوا پس باید به کلاس فداکاری و ایثار بیشترین اهمیت را بدهیم همانطور که امام حسین در مکه از اهل ایثار دعوت کرد مَنْ کَانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَی لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا پس کسی که دست از جان شسته نیست و اهل ایثار و فداکاری نمی باشد نمی تواند به فیض همراهی امام مهدی علیه السلام نائل شود. ▪️دیگر عامل عدم همراهی با امام زمان، بیماری دل و سخت شدن آن است. اینکه حرف حق در فرد اثر نمی گذارد. حق را از باطل تشخیص نمی دهد. اگر هم تشخیص دهد این بیماری پای او را از حرکت انداخته و نمی تواند در مسیر هدایت قدمی بردارد. قلب که بیمار شد از سخن و نفس امام هم کاری بر نمی آید. مثلا می بینیم که امام حسین شخصاً و حضوری عبیدالله ابن حر را دعوت کرد حتی به او سخن پیامبر را یادآور شد که حضرت فرمودند: مَنْ سَمِعَ داعِیَةَ أَهْلِ بَیْتی وَ لَمْ یَنْصُرْهُمْ عَلى حَقِّهِمْ إِلاَّ أَکَبَّهُ اللهُ عَلى وَجْهِهِ فِى النّارِ؛ هر کس فریاد استغاثه اهل بیت مرا بشنود و به یاریشان نشتابد خداوند وى را به رو در آتش دوزخ اندازد. ولی با این حال باز ابن حر در زمره یاران امام قرار نگرفت. بله برای همراهی با امام زمان باید خطر گناهان کوچک را جدی بگیریم. گناه را ذنب می گویند چون دنباله دار است و پی در پی می آید. از روز اول فرد قاتل امام زمان نیست کم کم به این روز افتاده است ▪️سوره توبه آیه ۱۲۴ و ۱۲۵ وَإِذَا مَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُون وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُون سوره ای نازل می‌شود عده ای ایمان می آورند ولی افرادی که قلب مریضی دارند به کفر آنها اضافه میشود و در کفر خودشان می میرند. امام باقر علیه السلام در حدیثی می فرمایند: مَا مِنْ شَی‏ءٍ أَفْسَدَ لِلْقَلْبِ مِنْ خَطِیئَةٍ إِنَّ الْقَلْبَ لَیوَاقِعُ الْخَطِیئَةَ فَمَا تَزَالُ بِهِ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَیهِ فَیصَیرَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ هیچ چیز مانند گناه، تباه کننده دل نیست. دل سراغ گناه می‌رود و دچار معصیت می‌شود؛ همواره دست به گریبان با آن است، تا آن‌که گناه بر او چیره شود و دل را زیر و رو می‌سازد فرد عالی است ولی گناه او را تا اسفل السافلین پایین می کشاند بدون آنکه به او ذره ای رحم کند. در این صورت نه تنها سخن و نفس امام اثرگذار نخواهد بود بلکه آیات قرآن که باید سبب هدایت باشد سبب گمراهی و ضلالت می‌شود ▪️یک بیت روضه بگذاريد ببيند كه خودش يك حسن است حبس در خيمه شدن بر ضرر مردان است @EAhkam