♨️ درگاهِ جمال هر کُجا پا بنهی‌ حُسن وی‌ آنجا پیداست هر کُجا سر بنهی‌ سجده‌گه آن زیباست همه سرگشته‌ی‌ آن زلف چلیپای‌ ویند[1] در غم هجر رُخش، این همه شور و غوغاست جُمله خوبان بَرِ حُسن تو سجود آوردند این چه رنجی‌ است که گنجینه‌ی‌ پیر و بُرناست؟ عاشقان، صدرنشینان جهان قُدسند سرفراز آنکه به درگاه جمال تو گداست فارغ از ما و من است آنکه به کوی‌ تو خزید غافل از هر دو جهان، کی‌ به هوای‌ من و ماست؟! بر کن این خِرقه‌ی‌ آلوده و، این بت بشکن! به در عشق فرود آی‌! که آن قبله‌نماست. 🗓اسفند ۱۳۶۵ 1 - _در دستنوشته‌ی دیگر حضرت امام(س): همه سرگشته‌ی آن زلف چلیپای تواند._ #دیوان_اشعار_امام #شعر 👥 بازخوانی بدون تحریف مواضع امام👇 ✅ @EMAM_COM