دیدگاه روان شناختی تک فرزندی ❇️ برخی از محققان بر این باورند خانواده‌های تک فرزند تمام توجه و تلاش مادی و معنوی خود را بر یک فرزند متمرکز می‌کنند، از این رو این رویه می‌تواند زمینه تقویت روحیه رفاه طلبی، خودپسندی در کودک را فزونی بخشد، این چنین فرزندانی از بسیاری از مهارت‌های زندگی که در  ارتباط با همسالان خود کسب می‌کنند محروم می‌شوند، 👈 در واقع ارتباط با همسالان علاوه بر تقویت نشاط، شادابی، خلاقیت، پویایی و تحرک، زمینه رشد اجتماعی، عاطفی را در کودکان تقویت می‌کند. 👈 رعایت کردن نوبت، سهیم شدن با دیگران، تعاون و تعامل و همکاری و کار تشکیلاتی، همه و همه به طور مستقیم و غیر مستقیم در خانواده‌هایی که از نعمت چند فرزند برخوردار هستند، قابل دستیابی است. ❇️ البته از طرفی، عکس این قضیه نیز وجود دارد، یعنی گاهی اوقات خانواده‌های تک فرزند با بحران توجه کافی به فرزندان، مواجه هستند. 🔺 مشغله و کار زیاد در بیرون از منزل موجب شده است، برخی از والدین وقت کافی حتّی برای تک فرزند خود نیز نداشته باشند، که آثار ویرانگر آن غیر قابل انکار است. ✅ این در حالی است که در خانواده‌های پر جمعیت هر یک از اعضا به نوعی فقدان جای خالی سایر اعضا را تا حدودی پوشش می‌دهد. #تک_فرزندی ╭═🌼⊰🌺⭐️🌺⊱🌸═╮ @ghalbekhanevadeh ╰═🌸⊰🌺⭐️🌺⊱🌼═╯