از کرونا تا بهشت
#قسمت۱۰۹ 🎬：
بالاخره به هرطریقی بود ,علی پرده از رفتن دوباره ی ما برداشت,بچه ها با اینکه یک دل سیر ما را ندیده بودند اما از شوق پیدا کردن ,عباس وزینب,لب فرو بستند وچیزی نگفتند وگلایه ای نکردند.
صبح زود همه بیدارشدند ومن اولین صبحانه بعداز جمع شدنمان وشاید اخرین صبحانه درکنار هم بودنمان را به بچه ها دادم,طارق هم با ما همراه شد دیگر با وجود پا گرفتن حکومت جهانی امام,بااینکه هنوز کل دنیا یک دست نشده بود وهمه جا زیر لوای اسلام درنیامده بود اما مناطق تحت سیطره ی خلافت امام همه وهمه به لطف خدا ومددامام ویاری لشکرش امن وامان بود ,کوفه ونجف وعراق که جای خود داشت ,سوریه ومصر وترکیه و...همه ی اینها هم با تدبیر امام وفرستادن امرایی مثل مالک اشتر نخعی وسلمان فارسی ودیگر یاران رجعت یافته,امن امن بودبه طوریکه یک زن کهنسال میتوانست با کلی,طلا وبار وبنه بدون کوچکترین تعرضی از این مناطق بگذرد.
یادم است در اولین روزهای ظهور ,امام ,عزم رفتن به کشور بزرگ مصر را کرد,ومصر,این کشور متمدن ,بدون امدن قطره ای خون از دماغ کسی بیاید,به تصرف امام درامد وزمان ورود امام از انچه که میدیدیم اشک شوقمان راجاری میکرد,
مردم مصر به طور خودجوش تدارک استقبال از حضرت ولشکرش را دیده بودند وزمانی که امام تشریف فرما شدند,مردم داد تمام ظلمهایی که برانها شده بود سردادند وگریه ی خوشحالی از وجود وحضور امام کردند.
سرزمینهای اطراف بیت المقدس همه وهمه تحت سیطره ی امام درامده بود ودرخاورمیانه,فقط همین قسمت کوچک بیت المقدس وفلسطین اشغالی, علم مخالفت وطغیان برافراشته بود وقصدجنگی بزرگ را با امام داشتند...
میدانستم که جنگیدن با یهودیان ومسیحیان صهیونیست ,جنگی سخت وخونریز خواهد بود وکار امام بسیار دشوار,است,از طرفی مهر ورافت پدرانه اش مانع کشت وکشتار مردم ساده ای که گول ظاهر سازی این شیاطین راخورده اند, میشود واز طرفی باید جنگ شود تا حکومت عدل الهی همه جا پا گیرد..
وامام میداند که چگونه عمل کند تا خون بیگناهان برزمین نریزد وضرب شستی,هم به مخالفان سرسختش نشان دهد.
از زیر قرانی که فاطمه اماده کرده بود گذشتیم,من وعلی وطارق...
طارق هم همراه ما راهی جهاد فی سبیل الله شده بود...
بچه ها مثل گنجشکانی کوچک که باران بهاری خیسشان کرده درخودشان کز کرده بودند وبا زبان بی زبانی بدرقه مان میکردند,درست است ازاین رفتن زود هنگام دلگیر بودند اما به خاطر زینب وعباس,چیزی بر زبان نمیاوردند...
حسن وحسین را به اغوش کشیدم,بوسیدم وبوییدم ,زهرا را محکم در بر گرفتم وسفارش برادرانش را به اوکردم وزیر نگاه مهربان عماد وخاله وابوعلی پارا از خانه بیرون گذاشتیم وبا توکل به خدا به سمت کوفه,مرکز حکومت الهی ,حرکت نمودیم.
ادامه دارد....
🖊به قلم....ط_حسینی