گفتم: اگر روابط اقتصادی بین مؤمنین، اهل مسجد یا هیأت‌ نباشه، ادعای ایمانشون هیچ اعتباری نداره. گفت: خوب شما اینطوری میگی، بعدش مسجدی‌ها و هیأتی‌ها میرن با هم کار اقتصادی انجام میدن و خدای‌نکرده این وسط دغل کاری میکنن و آبروی مسجدو هیأت‌ میره. گفتم منم همینو میگم دیگه! چاره کار هم اینه که با هم قرارداد ببندند و خیلی دقیق و حساب شده جلو برن، انگار اصلا همدیگه رو نمیشناسن. گفت:اگر اینجوری باشه، پس اعتماد مؤمنین به همدیگه چی میشه؟ طرف اگر من رو مؤمن نمیدونه و اعتماد نداره اصلا با من معامله نکنه بهتره که...! گفتم به نکته خوبی اشاره کردی! اتفاقا مؤمن باید اهل قرارداد باشه، " المؤمنون عند شروطهم" یعنی، مؤمن از بیان دقیق شرائط و لوازم معامله کاملا استقبال میکنه و همین نشانه ایمانش هست. یعنی اصلا ناراحت نمیشه که شما بش بگی قرارداد بنویس. چون داره به دستور دینش عمل می‌کنه! عین نماز... #جبهه_فعالان_اقتصاد_مردمی https://eitaa.com/Emardomi_ir