سالهاست ایران آسه میرود و آسه میآید و دستگاه اکسیژن را از جنازه برجام بیرون نمیکشد. میپرسیم چرا؟ میگویند مهر ۱۴۰۲ تحریم موشکی لغو میشود و کمی از ضرر برجام را جبران میکند. حالا اروپا گفته این تحریمها هم لغو نمیشود. اگر زمانی اروپا با اینستکس وقتکشی میکرد و ایران را سر کار میگذاشت، این عهدشکنی جدید اروپا، شمشیر را رسما از رو بستن و به معنای خروج عملی آلمان و فرانسه و بریتانیا از برجام است. به عبارتی بواسطه قراردادی که حسن روحانی و جواد ظریف با کمک بیبیسی فارسی و رسانههای غربگرای وابسته به کارگزاران و اتاق بازرگانی به ایران تحمیل کردند، ملت ایران نه یکبار بلکه هشت سال تمام به صورت مستمر تحقیر شد. این تحقیری تاریخی برای همه مردم ایران است فارغ از نسبتشان با جمهوری اسلامی. ظریف خودش خوب عمق فاجعه را میدانست که برجام را با ترکمنچای مقایسه کرد. دولت رییسی و مجلسی که عنوان انقلابی را یدک میکشد اگر مدعی تفاوت با دولت غربگرای روحانی و مجلس امیدش هستند وظیفه دارند بلافاصله غنیسازی را سرعت بخشند و با طرح خروج از انپیتی در مجلس تهدید اروپا را با تهدیدی سنگینتر پاسخ دهند. اگر انپیتی واقعا داوطلبانه پذیرفته شده و تعهدی مادام العمر برای ایران نیست چه تحقیری از این بیشتر لازم است تا ایران از این تعهد خارج شود؟
✍علی علیزاده