روزنامه فرهیختگان با انتقاد از ماشین بیانیه‌نویسی سران فتنه می‌نویسد: شاید هنوز برخی هواداران متعصب تلاش کنند شیوه ضد دموکراتیک موسوی در سال ۸۸ را توجیه کنند اما در برابر پژوهش‌ های علمی پیرامون افراد خودکامه ، پاسخ روشنی ندارند. در کتاب «دموکراسی ‌ها چگونه می‌میرند» نویسندگان از نگرانی‌ هایشان درباره زوال دموکراسی در آمریکا با توجه به اینکه «سیاستمداران آمریکا رقبایشان را دشمن فرض می ‌کنند و تهدید می ‌کنند نتایج انتخابات را نمی ‌پذیرند و نهاد هایی همچون دادگاه‌ ها، سرویس ‌های اطلاعاتی و کمیته ‌های اخلاق را که وظیفه حراست از دموکراسی را بر عهده ‌دارند، تضعیف می‌کنند» سخن گفته‌اند. بر خلاف تحلیل اصلاح‌طلبان، این موسوی بود که جریان اصلاحات را زین کرد؛ افسار زد و از آن‌ ها سواری گرفت. هزینه این شورش به ‌پای اصلاح‌طلبان نوشته شد و آن‌ها در انتخابات سال ۹۰ شکست سختی خوردند. اگر نقش‌آفرینی مرحوم هاشمی ‌رفسنجانی در سال ۹۲ نبود، اصلاح‌طلبان تا سال‌ها باید تبعات همراهی با موسوی در انتحار علیه دموکراسی را پرداخت می‌کردند. با وجود این، اکنون‌ که میرحسین موسوی تبدیل به صدای گروهک تروریستی داعش شده است، زمان خوبی برای تعیین جریان اصلاحات با موسوی است. باید دید آیا سران جریان اصلاح‌طلب همچون سید محمد خاتمی، سید محمد موسوی‌ خوئینی‌ها، سید حسن خمینی، حسن روحانی و... این دیدگاه‌ های افراطی را باور دارند و این نوشتار، مواضع آنان نیز است یا اینکه آنان علیه این بیانیه سیاسی موضع‌گیری خواهند کرد؟