آینده مذاکرات؛ چند قدم جلوتر -3 #دکتر_محمد_ایمانی فارغ از این که دولت آمریکا وعده می دهد چه حجمی از تحریم ها را تعلیق کند، اصرار دولت بایدن بر ندادن «تضمین»، مسئله مهم تری برای راستی آزمایی است. دولت بایدن نمی خواهد و نمی تواند از طرف دولت بعدی آمریکا تضمین بدهد، اما ضمنا به اعتبار عهد شکنی های پیاپی و پسابرجامی دولت دموکرات اوباما، وعده دولت بایدن درباره دوره دو ساله خودش هم معتبر نیست. ضمنا باید توجه داشت که موضع کنگره همیشه رادیکال تر بوده و نمایندگان هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه در مجلس نمایندگان یا سنا، تحریم های پسابرجامی را با اتفاق آرا تصویب کرده و رفتار دولت آمریکا برای ممانعت از انتفاع اقتصادی ایران را تکمیل کرده اند. کنگره، قانون «اینارا» را در سال 2015 برای نظارت بر توافق تصویب کرد که طبق آن، رئیس جمهور آمریکا باید هر سه ماه یک بار گزارش می داد تا کنگره درباره ادامه یا عدم تداوم «تعلیق سه ماهه تحریم ها» تصمیم بگیر!. «اینارا» در سنا با 98 رای موافق و تنها یک رای مخالف به تصویب رسید. اینارا در مجلس نمایندگان هم، با 400 رای موافق و فقط 25 مخالف تصویب شد. قانون پسا برجامی کاتسا هم که سال 2017 با 98 رای سناتور ها (فقط دو رای منفی) تصویب شد، با 419 رای موافق و 3 رای مخالف، از تصویب مجلس نمایندگان گذشت. قانون دیگری که مانند کاتسا تعهدات برجامی آمریکا را منتفی می کند، قانون ISA می باشد که سرمایه گذاری بیش از 40 میلیون دلار در سال برای توسعه بخش نفت وگاز در ایران را ممنوع می کند و به شکل مشابه تصویب شده است. در این میان و در حالی که سوء نیت آمریکا محرز است، دعوت به «تنازل» از خطوط قرمز اعلامی نظام و ادعای این که دستور العمل ابلاغی برای مذاکرات، جدا از خطوط قرمز اعلامی است، مسیری انحرافی است. جدا کردن «خطوط قرمز اعلامی رهبر انقلاب» و «دستورالعمل مذاکرات» و ادعای این که خطوط قرمز برای چانه زنی است و نه ایستادن بر مبنای آن، تحلیل نادرستی است که می تواند ایران را مجددا از حداقل حقوق خود محروم کند. ما بر سر سود طرفین در یک توافق «برد- برد» مذاکره نمی کنیم که بتوان درباره کم و زیاد شدن آن چانه زنی کرد یا تخفیف داد؛ بلکه دیپلمات های سختکوش کشور مان، بر سر حقوق تضمین نشده در برجام می جنگند. در اهمیت نیاز آمریکا به توافق همین بس که در طول یک سال اخیر، قیمت نفت تقریبا دو برابر شده و می زان ذخایر نفتی آمریکا، به پایین ترین سطح خود در چهار دهه گذشته رسیده است. اروپا هم که بازگشت به عصر تاریکی و یخبندان و قحطی را ظرف چند ماه آینده انتظار می کشد. آنها نیازمند فوری «بازگشت نفت ایران به بازار» هستند. اما با این حال، توافقی را می پسندند که خطوط قرمز بازدارنده ایران کمرنگ شده باشد و بتوان زیرش زد. در مقابل، ما امروز در مقایسه با هفت سال قبل، در موضع قدرت هستیم و فشار های تحریمی را هم تا حدود زیادی از سر گذرانده ایم. مقامات آمریکایی بارها به شکست فاحش فشار حداکثری اعتراف کرده اند. بنابراین نباید اجازه داد دشمن و پادو های رسانه ای آن، معادله موجود به نفع ایران را تحریف کنند. قطعا توافق نکردن، بهتر از توافق بد است. آمریکا تنها زمانی می تواند به برجام برگردد، که حقوق ایران را تضمین کرده باشد. هر توافق دیگری، مثل توافق چند مرحله ای، خلاف این ضرورت خواهد بود. ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ 🔴@EqtedareVelaeii🇮🇷