🗒 اینکه در عالم رؤیا و حال تنویم و احتضار، حقایقی به انسان روی می‌آورند، حاصل انصراف او از «نشئه‌ی عنصری» و «تعلقات این‌سویی» است. اگر این انصراف، در بیداری هم پیش آید، همان نتایج به دست خواهند آمد(علامه حسن حسن‌زاده‌، هزار و یک کلمه، ص۷۴). چه تعلق، آن معانی را به جسم؟! چه تعلق، فهم اشیا را به اسم؟!