❤️ عشق علی علیه السلام... مالک اشتر (قسمت اول) 💠 بسم الله الرحمن الرحیم 💠 تاریخ و مکان ولادت مالک اشتر دقیقا مشخص نیست؛ اما شکی نیست که وی در سرزمین یمن بزرگ شده است و سپس در سال ۱۱ قمری یا سال ۱۲ قمری (۶۳۲ یا ۶۳۳م) از آنجا مهاجرت کرده است. وی از امیران و از دلیران بزرگ و رئیس قومش بود . وی درکوفه ساکن شد و از پشت او نسلی در کوفه زیستند. او در جنگ یرموک شرکت کرد، و در این جنگ بود که چشم خود را از دست داد. او در یرموک ۱۳ نفر از دشمنان را کشت. مالک اشتر در همه جا با علی(ع) بود. او در جنگ جمل، محمد بن طلحه را کشت. تذکره‌ نویسان او را ستوده‌اند و در منابع درباره او اشعاری ثبت شده است. ابن ابی الحدید در حدیثی از  پیامبر (ص) نقل می‌کند که گروهی از مؤمنان بر جنازه ابوذر غفاری حاضر می‌شوند. از آنجا که مالک اشتر در میان گروهی بود که بر جنازه ابوذر در تبعیدگاه ربذه حاضر شدند و به غُسل و کفن و دفن ابوذر پرداختند، ابن ابی الحدید این حدیث را شهادت قطعی از پیامبر(ص) بر مؤمن ‌بودن مالک اشتر می‌داند. در دفن ابوذر، گروهی که حاضر بودند، مالک اشتر را امام قرار داده و به وی اقتدا کردند. سعید بن عاص اموی، والی عثمان در  کوفه، در بزمی شبانه گفته بود که سواد (منطقه‌ای در عراق که باغ‌ها و بستان‌های فراوان دارد) بستان قریش و بنی امیه است. مالک اشتر و برخی دیگر در مقابل این سخن، واکنشی شدید نشان دادند و با رئیس شرطه کوفه درگیر شدند. پس از این عمل، سعید بن عاص به دستور عثمان، مالک و ۹ نفر دیگر را به شام تبعید کرد. با توجه به گفت ‌و گوهایی که در شام میان مالک و یارانش با معاویه پیش آمد، معاویه به عثمان نامه‌ای نوشت و از عثمان خواستار برگرداندن آنها به کوفه شد. آنها در کوفه،‌ سرزنش سعید بن عاص و عثمان را ادامه دادند. در اثر گزارش سعید بن عاص به خلیفه،‌ عثمان دستور داد که آنها را به حمص نزد عبدالرحمن بن خالد بن ولید بفرستد. چنان‌که ابن شبه (متوفای ۲۶۲ق) گفته است، مالک و یارانش تا زمان اخراج سعید بن عاص از کوفه در حمص ماندند و بعد از آن با نامه کوفیان، به کوفه برگشتند. منبع: سایت عشقعلی EshghAli.com