❇️ ذبح عظیم
🟠 ابن بابویه به سند معتبر از امام رضا علیه السّلام روایت کرده است که:
🟢 چون حق تعالی امر کرد حضرت ابراهیم را که فرزند خود اسماعیل را قربانی کند و برای او فدائی فرستاد، امر کرد که گوسفند را به عوض او قربانی کند، پس ابراهیم آرزو کرد که:
کاش مأمور نمی شدم به کشتن گوسفند و فرزند خود را به دست خود از برای خدا قربانی می‌کردم تا آنکه دل من به کشتن عزیزترین فرزندان من به درد می‌آمد و مستحق می‌شدم به سبب آن ارفع درجات اهل مصایب را.
🟢 پس حق تعالی به او وحی کرد که:
ای ابراهیم کیست محبوبترین خلق من بسوی تو؟
🔵 ابراهیم گفت: خداوندا خلقی نیافریده ای که محبوب تر باشد بسوی من از حبیب تو محمّد مصطفی صلّی اللّه علیه و آله و سلّم،
🟢 حق تعالی به او وحی کرد که:
آیا او محبوبتر است بسوی تو یا جان تو؟
🔵 ابراهیم گفت: بلکه او را از جان خود دوست تر می‌دارم،
🟢 حق تعالی فرمود:
فرزندان او محبوب ترند بسوی تو یا فرزندان تو؟
🔵 ابراهیم گفت: بلکه فرزندان او را دوست تر می‌دارم از فرزندان خود،
🟢 پس خدا وحی کرد به او که:
آیا کشته شدن فرزندان او بر دست دشمنانش دل تو را بیشتر به درد می‌آورد یا کشتن تو فرزند خود را به دست خود در طاعت من؟
🔵 ابراهیم گفت: بلکه کشته شدن او بر دست دشمنانش بیشتر دل مرا به درد می‌آورد.
🟢 پس حق تعالی فرمود:
ای ابراهیم گروهی که دعوی خواهند کرد که از امّت محمّداند، حسین و فرزندان او را خواهند کشت به ظلم و عدوان چنانچه گوسفند را کشند به سبب این، مستوجب غضب من خواهند شد، پس ابراهیم به جزع آمد و دلش به درد آمد و گریان شد،
🟢 پس حق تعالی ندا کرد که:
فدا کردم جزع تو را بر فرزند تو اسماعیل، اگر او را قربانی می‌کردی به جزعی که کردی بر فرزندان پیغمبر آخر الزّمان حسین و کشته شدن او به این سبب بر تو واجب گردانیدم رفیع ترین درجات اهل مصایب را و این است معنی قول حق تعالی که «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» یعنی: فدا کردیم اسماعیل را به ذبح عظیم.
📚 جلاء العیون، ص ۵۳۷-۵۳۵.
⭐️ صبغة الله
✳️@sebghatallahh