♻️مسیر طغیان و اطمینان♻️ «فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ» (فجر، ۱۵) 🔰 «داستان انسان این گونه است که گاهی ربّش او را با نعمتی که به او می‌دهد، امتحان می‌کند.» 🔰 از همین‌جا طغیان شکل می‌گیرد. انسان ساده می‌گوید، خدا مرا تحویل گرفته‌است؛ اما خدا به او نعمت می‌دهد که با آن نعمت، او را امتحان کند. ❇️ نعمت‌هایی مثل پول، سلامتی، کسب و کار و زیبایی برای ورود به امتحان است. ⚠️ این‌ها ریشه‌های پنهان طغیان است. 🔰 علامه طباطبایی می‌فرمایند: «این آیات درباره طغیان مشرکین و بت‌پرستان نیست، این‌ها درباره طغیان مومنین است.» 🔰 فرد مومن، خدا را قبول دارد، تقدیر و رزق خدا را قبول دارد؛ ولی گمان می‌کند این نعمت‌ها پاداش است، درحالیکه اینها امتحان است، جزا نیست. ❇️ هم وقتی که نعمت دارد، «فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ» امتحان است و هم وقتی که «فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ.» این خاصیت انسانی است که به اطمینان نرسیده است و در امتحان طغیان می‌کند‼️ 💠 جبهه مقابل امام حسین علیه‌السلام، جبهه اهل طغیان و جبهه طاغوت است. 💠 جبهه سمت امام حسین علیه‌السلام جبهه اطمینان است و دل‌ها، گرم به خداست. ❇️ وقتی اهل طغیان نبودی، مظلوم و تنها می‌شوی، مثل مسلم ابن عقیل. 🔰 مسلم، اهل اطمینان و راضیه مرضیه بود. 🔰 نه روزی که سی هزار نفر با او بیعت کردند خودش را گم کرد و نه آن روزی که تنها شد. در هیچکدام طغیان نکرد، اینها اهل اطمینان بودند. 📌 برگرفته از جلسات «از حیوانیت تا حیات» برای دریافت صوت کامل این مبحث، اپلیکیشن تعالی را دانلود کنید. عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): قَتَلُوهُ وَ ضَيَّعُوهُ وَ عَرَضُوهُ لِلسِّبَاعِ وَ مَنَعُوهُ شُرْبَ مَاءِ الْفُرَاتِ الَّذِي يَشْرَبُهُ الْكِلَابُ وَ ضَيَّعُوا حَقَّ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ وَصِيَّتَهُ بِهِ وَ بِأَهْلِ بَيْتِهِ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: او (امام حسین علیه السلام) را كشته و بدن مباركش را در آن بيابان انداخته و در معرض درندگان گذاردند، از نوشيدن آب فرات كه سگ‏ها از آن مى‏آشاميدند او را منع كردند و بدين ترتيب حق رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) را ضايع نموده و عمل به وصيّت و سفارشى كه آن وجود مبارك راجع به حضرتش به ساير افراد اهل بيتش نموده بود را ترك نمودند.. کامل الزیارات / باب صد و هشتم https://eitaa.com/fazayell_amiralmomenin_Ali ✅عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): قَتَلُوهُ وَ ضَيَّعُوهُ وَ عَرَضُوهُ لِلسِّبَاعِ وَ مَنَعُوهُ شُرْبَ مَاءِ الْفُرَاتِ الَّذِي يَشْرَبُهُ الْكِلَابُ وَ ضَيَّعُوا حَقَّ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ وَصِيَّتَهُ بِهِ وَ بِأَهْلِ بَيْتِهِ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: او (امام حسین علیه السلام) را كشته و بدن مباركش را در آن بيابان انداخته و در معرض درندگان گذاردند، از نوشيدن آب فرات كه سگ‏ها از آن مى‏آشاميدند او را منع كردند و بدين ترتيب حق رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) را ضايع نموده و عمل به وصيّت و سفارشى كه آن وجود مبارك راجع به حضرتش به ساير افراد اهل بيتش نموده بود را ترك نمودند.. کامل الزیارات / باب صد و هشتم https://eitaa.com/fazayell_amiralmomenin_Ali