🔘سیدعلی میرفتاح، سردبیر روزنامه طلب اعتماد در این روزنامه نوشت: »ضرورت‌ها ايجاب مي‌كنند كه دولتمردان تصميمات مهم و سخت بگيرند، پاي تصميم‌شان هم به هر قيمتي بايستند. خيلي هم خوب. اما آيا نمي‌شود ساز و كاري انديشيد كه هزينه تصميم‌ها چنين افسارگسيخته بالا نرود و دولت –بلكه حكومت- بين خود و مردم شكاف بيش از اندازه نيندازد؟ 🔘بر فرض كه دوره اقتصادي فرارسيده و دولت ديگر با پول نفت نمي‌تواند جبران مافات كند، آيا با هم نمي‌تواند؟ وقتي راه دور است و پول كم و كار سخت، آيا زبان خوش هم قحط آمده؟ 🔘فرض بگيريد همين پريشب، محض نمونه عرض مي‌كنم، فرض كنيد همين پريشب ‌قبل از گراني بنزين رييس‌جمهور در اتومبيلش، در راه برگشت به منزل با گوشي موبايل از خودش به‌طور سلفي فيلم مي‌گرفت و بابت گراني بنزين از مردم عذر مي‌خواست و با لحني صميمي شرايط كشور را دو، سه دقيقه توضيح مي‌داد و از آنها مي‌خواست كه كمي بيش از قبل طاقت بياورند و او و كابينه‌اش را تنها نگذارند و... آيا باز هم فكر مي‌كنيد مردم اينچنين عصباني مي‌شدند و احساس غبن مي‌كردند؟ 👈🏽فقط هم بحث اين نيست كه رييس‌جمهور با مردم حرف بزند و با آنها ايجاد صميميت كند. چه بسا چنين رفتاري به كاراكتر ايشان نخورد. سلمنا. @JAVALDUZ