‍ سلام علیکم شبتون پر از خیر و برکت امید که گرد عزای حسینی همیشه رو سرمون باشه. پی بردن به داستان روستای ابوالفضل در اهواز ، نیاز به تحقیقات میدانی نداره. چرا؟ چون با شناختی که از فرهنگ لاشخورهای اقتصادی داریم می تونیم به درستی حدس بزنیم چی بوده. معمولا این جوره که ابتدا به ساکن مردمی در منطقه‌ای که قبلا متعلق به یکی از سران رژیم گذشته بوده که اونو یا به زور یا با رنگی قانونی از مردم اون منطقه یا اطراف اون گرفته، ساکن می شن. این مناطق حاشیه ای به ویژه در زمان جنگ اولویتی برای بنیاد مستضعفان به حساب نمیومده که بخواد روی آن ها کار حساب شده انجام بده. از سویی سکونت مردمی فقیر در اون جا ، کارکرد اون زمین ها رو به آن چه هدف بنیاد بوده منطبق کرده. آرام آرام و به دلایل مختلف این زمین ها دارای ارزشی بیش از آن چه طبیعی بوده، می شوند. مثلا به دلیل عبور بزرگراه یا آزاد راه و یا نزدیکی به شهرکی صنعتی یا منطقه ای اقتصادی که نزدیکی این محل ارزش آن ها را چند چندان می کند. در این مواقع سر و کله‌ی چندین لاشخور پیدا می شه و در همون فضا ( که بنیاد کاری بهشون نداشته) شروع به تصرف و تملک به انحای گوناگون می کنند. و این تصرفات تنها بنام مردم روستا فاکتور و رسانه‌ای می شه و نه کسانی که شاید یک قلم تصرفاتشان چند برابر مساحت روستا باشه. و چون رییس محترم بنیاد خطر از دست رفتن این اراضی را حس کرده، وارد کار می شود . نه برای خانه بدوش کردن اهالی محروم آن روستا. بلکه برای بازپس گیری املاک فراوانی که به شکل غیر قانونی به تملک اون غارتگران درومده. حالا و در مرحله‌ی عمل بازپس گیری، خشک و تر با هم خواهند سوخت و آتش توپخانه‌ی ضد انقلابی ها با عناد و عادتی که دارند، بخش جزیی رو که باعث برانگیختن احساسات مردم از یک سو و باعث سیاه نمایی از یک نهاد انقلابی می شود رو از سوی دیگر بازتاب می دهند. مانند این موارد در هر جایی از کشور با تغییرات جزیی قابل مشاهده است. ✍ #سیاووش 🆔 @FORSATE_HOZOR ➡️ http://eitaa.com/joinchat/498401312C566f53e382