اصلاحات اجتماعی یا بر تکمیل فرایند و رفع کمبودها متمرکز است یا بر نابودی زوائد.
عدالت آموزشی سال هاست که زیر سایه ی فرهنگی قرار گرفته که ریشه اش به چگونگی گزینش دانش آموزان بر می گردد. فرهنگی که عموما بار آموزشی ندارد و بیشتر به مهارت و مهارت آموزی در نحوهی پیدا کردن پاسخ درست بر می گردد. این کار نیز بازار داغی برای آموزش دهندگان این مهارت از سطح کاردانی تا دکترا به وسیلهی آموزشگاه های مختلف از مدرسان فلان دانشگاه تا گاج و کانون فرهنگی و ...با دریافت هزینههایی صورت می گیرد. در سطحی بالاتر افراد برخوردار از تمکن مالی برای فرزندان خود معلم! خصوصی گرفته تا فضایی گلخانهای او را برای آزمونی [نابرابر] آماده کند. و اکنون نیز شنیده ایم که موضوع فروش پرسشهای آزمون یا کلید پاسخ ها در میان است. و رقم زننده همهی این موارد، چیزی جز داشتن پول نیست. طبیعی ست که این فرهنگ آموزشی و هر فعالیت دیگری ، دست یافتن به پول را برای آن جامعه به یک هدف تبدیل می کند. این مسیر از جایی به بعد انسان را به تصوری خطرناک می رساند که در جوامع سرمایه داری شاهد آن هستیم؛
پول خداست.
مبارزه با این فرهنگ و رهاورد شوم آن در وهلهی نخست، معلمانی می خواهد که با نور خود زداینده این تفکر غیر انسانی باشند.
✍
#سیاووش
🆔
@FORSATE_HOZOR
➡️
http://eitaa.com/joinchat/498401312C566f53e382