۴ یک مثال دیگر: دولت اول روحانی با بالا بردن نرخ سود بانکی در ۳۲ ماهه اول روی کار آمدن، توانست نرخ تورم را به طور موقت کنترل کند. اما این روش به رکود تولید و خلق نقدینگی های عظیم و هجوم آن به سمت بازارهای سرمایه ای در دولت دوم منتهی شد. اما در طرف دیگر دولت رئیسی در ۳۲ ماهه اول، نه تنها از هیچ اقدام نمایشی و کوتاه مدت برای آماردرمانی اقتصاد استفاده نکرد بلکه در سال اول دولت خود با حذف ارز ترجیحی و اصلاح یارانه آن، حاضر شد نرخ تورم به صورت کوتاه مدت بالا برود اما این اقدام زیرساختی که لازمه اصلاحات اساسل اقتصاد ایران بود انجام شود. معمولا دولتها در دنیا در ۴ سال اول خود سعی در آماردرمانی اقتصاد برای رای آوردن در انتخابات بعدی دارند بنابراین مقایسه شاخصه های اقتصادی در ۳۲ ماه اول دولتها منهای تحلیل درست سیاستهای اقتصادی آنان به شدت خطرناک و گمراه کننده است. .