حدیث
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام
إذا أقبَلَتِ الدنيا على المَرءِ أعطَتْهُ مَحاسِنَ غيرِهِ ، و إذا أعرَضَتْ عَنهُ سَلَبَتهُ مَحاسِنَ نفسِهِ .;
هرگاه دنيا به كسى رو كند ، خوبيهاى ديگران را نيز به او دهد و هرگاه از او روى گرداند، خوبيهاى خودش را نيز از وى بگيرد .;
بحار الأنوار ] حدیث
امام على عليه السلام :
لا تُوِسْ مُذْنِبا؛ فَكَمْ مِنْ عاكِفٍ عَلى ذَ نْبِهِ خُتِمَ لَهُ بِخَيْرٍ، وَ كَمْ مِنْ مُقْبِلٍ عَلى عَمَلِهِ مُفْسِدٌ فى آخِرِ عُمُرِهِ صائرٌ اِلَى النّارِ نَعوذُ بِاللّه ِ مِنْها؛
هيچ گنهكارى را نا اميد مكن! چه بَسا كسى كه عمرى گناه كرده، عاقبت به خير شده است و چه بَسا كسى كه عمرى اهل عمل صالح بوده، در پايان عمرش فاسد شده و راهىِ جهنّم گرديده است ـ كه از آتش آن، به خدا پناه مى بريم ـ .
بحار الأنوار، ج 77،