6⃣ و از علی بن ابراهیم از پدرش از ابن عمیر از جمیل بن دراج از بکیر از امام صادق و یا از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده که حضرت فرمود: آدم عرض کرد: خداوند، شیطان را به من مسلط ساختی و مثل جریان خود در رگها، او را هم قادر کردی که به بدن من داخل شود. خداوند فرمود: ای آدم، در قبال این کار این امتیاز را به تو و به فرزندانت دادم که هر کس فکر عمل بد کند به حساب او نوشته نشود اگر آن عمل بد را انجام داد فقط یک جرم حساب شود. لکن اگر کسی نیت به انجام عمل خوب کرد، ولی انجام نداد، یک ثواب برای آن نیت نوشته شود و اگر آن نیت خوب را عمل کرد، ده ثواب به وی داده می شود. آدم عرض کرد: خداوندا، این عنایت را درباره من و فرزندانم زیادتر کن.  خداوند فرمود: اگر کسی از فرزندانت گناهی را مرتکب شد و بعد از آن توبه کرد، من آن گناه را می بخشم. باز هم آدم گفت: خداوندا، بیشتر از این هم عنایت فرما، خداوند فرمود: من مهلت توبه را تا دم مرگ به آنها دادم. آدم عرض کرد: خداوندا، لطف بسیار است و کافی می باشد. @Fahma_KanoonTaha