0⃣3⃣ شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار از علی بن عبدالله اسواری از احمد بن محمد بن قیس سخری از عمرو بن حفص از عبدالله بن محمد بن اسد از حسین ابن ابراهیم بن ابی یعلی از یحیی بن سعید بصری از ابن جریح از عطاء بن عبید ابن عمیر لیثی از ابوذر رحمه الله طی یک حدیث طولانی که از حضرت رسول صلی الله علیه و آله نقل کرده، این حدیث را نقل نموده است: ابوذر می گوید: من عرض کردم: یا رسول الله، خداوند چند کتاب نازل کرده است؟ حضرت فرمود: خداوند صد نوشته و چهار کتاب کامل نازل کرده است. به شیث فرزند آدم پنجاه صحیفه، به ادریس سی صحیفه، به ابراهیم بیست صحیفه، و بعد هم تورات و انجیل و زبور را خداوند نازل کرده است. به شیث فرزند آدم پنجاه صحیفه، به ادریس سی صحیفه، به ابراهیم بیست صحیفه، و بعد هم تورات و انجیل و زبور و فرقان را خداوند نازل کرده است.  ابوذر می گوید: عرض کردم:در صحیفه ابراهیم چه نوشته شده بود؟ حضرت فرمود: همه آنها مثلها بودند. مانند: ای پادشاه مغرور و گرفتار، به دنیا من تو را نفرستادم که مال دنیا را روی هم جمع کنی، بلکه تو رابرای این فرستادم که از جانب من به مظلوم کمک کنی. چون من مظلوم را رد نمی کنم: اگر چه کافر هم باشد. و بر شخص عاقل لازم است برای این که مغلوب امور دنیا نشود، ساعاتی را برای خودش تعیین کند. ساعتی که در آن با خداوند مناجات نماید، ساعتی که در آن نفس خود را حفظ کند، حتی از حلالها. زیرا این ساعتها برای آن ساعتهای اولی کمک هستند. ساعتی برای تفکر درباره صنع خداوند. زیرا این ساعتها برای آرامش دادن به دلها و فارغ ساختن آنها از دغدغه های دنیا موثر می باشد. باز هم بر شخص عاقل لازم است که به وضع زمان خود آگاه باشد، شان و مقام خود را بالا ببرد و زبان خویش را حفظ کند. زیرا عمل او بر حسب کلامش قضاوت می شود. پس باید جز در مواقع ضرورت زیاد حرف نزند. عاقل باید به سه چیز توجه زیاد بکند: یکی، برای بهبود بخشیدن به معاش و زندگی خود و دیگری توشه برداشتن برای آخرت و سومی، لذت بردن از نعمتهای غیر حرام دنیا... البته این حدیث دنباله داشته است. @Fahma_KanoonTaha