کانون طه آب‌پخش
🔸‼️ در زمان روی کار آمدن صدام از جمله احزاب مخالف، حزب سوسیالیست بود که، صدام دستور قلع و قمع اعضاء آن را به برادر نانتنی خود "" سپرد. از جمله دستگیر شدگان این حزب، «» زن جوان ۲۲ ساله و شوهرش بودند. «میاده» نُه ماهه حامله بود، که قبل از اعدام نامه ای برای «برزان تکریتی» می نویسد و از او در خواست می کند، اعدامش را تا زمان تولد بچه، به تأخیر بیندازد!. «برزان» اما قبول نکرد و در جواب میاده نوشت: که جنین داخل شکمت هم باید بمیرد و با شما دفن گردد!!... "میاده حامله ی ۹ ماهه" در روز موعود بالای چوبه ی دار رفت، اما بالای چوبه ی دار وضع حمل کرد و فرزند پسری با بند ناف به روی تخته، به پائین افتاد!. "رضیه" زنِ زندانبان، با اشاره ی رئیس زندان، طفل را در لباس های مادرش پیچید و به گوشه ای منتقل کرد!. «برزان» پس از اجرای حکم اعدام از رئیس زندان، حال و روز «میاده» و جنینش را جویا شد، گفتند: که جنین با مادر در چوبه ی دار ماند تا مُرد ... رئیس و پزشک زندان و "رضیه" زنِ زندانبان، هم قسم شدند که همدیگر را به «برزان تکریتی» نفروشند و توافق کردند که "رضیه" جنین را به خانه اش ببرد و با راضی کردن شوهرش شناسنامه برای کودک بگیرد... از آن‌ پس نوزاد را «ولید» می خواندند، سال ها گذشت و ولید بزرگ شد. برادر "میاده" و دایی ولید در آلمان زندگی می کرد. او سال ها پیش تر، خبرهایی درباره ی خواهر زاده اش ولید از رضیه دریافت کرده بود. او در سال ۲۰۰۳ میلادی و پس از سقوط رژیم بعث به عراق بر گشت، تا یادگار خواهرش را پیدا و با خود به آلمان ببرد و او را یافت!... ولید قبول نکرد که، به آلمان مهاجرت کند و گفت: "رضیه" مثل مادرم هست او مرا نجات داد و زحمت بسیاری برای من‌ کشید، هرگز تنهایش نمی گذارم.... و این زمانی بود که رضیه باز نشست شده بود. رضیه، "" را به جای خود، به عنوان زندانبان و مأمور استخدام می کند. ملت عراق، افراد حزب بعث را یکی بعد از دیگری دستگیر می کردند که از جمله دستگیر شدگان "برزان تکریتی" بود!. از قضا و قدر الهی، «ولید» پسر «میاده»، مسئول مستقیم سلول «برزان تکریتی» شد و هم آنجا قصه ی مادر و فرزند درون شکمش را به او گفت!. پس از صدور و تأئید حکم، ولید به عنوان زندانبان مأمور اجرای اعدام او شد و با دست خود «طناب دار» را بر گردن «برزان» کشید، بدین سان دست حق، ستمگر بی رحم را، از جایی که گمان نمی کرد؛ به سزای اعمالش رساند... یقیناً روزگار به گردن کشان و ظالمان مهلت می دهد، تا شاید برگردند، ولی فراموشی در کار روزگار در جزاء و کیفر أعمال ستمگران وجود نخواهد داشت... @Fahma_KanoonTaha
34 مشاهده