ابوحنيفه پيشواى فرقه حنفى مى گويد: روزى به خانه امام صادق عليه السلام رفتم كه آن حضرت را ملاقات كنم. اجازه ملاقات خواستم، امام عليه السلام اجازه نداد. 🍃در اين وقت عده اى از مردم كوفه آمدند. امام عليه السلام به آنها اجازه ملاقات داد. من هم با آنها داخل خانه شدم. چون به محضرش رسيدم، گفتم: - فرزند رسول خدا! بهتر است كسى را به كوفه بفرستيد تا مردم را از دشنام اصحاب حضرت محمد صلى الله عليه و آله باز داريد. 🍃من بيش از ده هزار نفر را مى دانم كه به ياران و اصحاب پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله دشنام مى دهند. 🍃🌸 حضرت فرمود: - مردم از من قبول نمى كنند. 🍃گفتم: - چه كسى از شما نمى پذيرد، شما فرزند پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هستيد. 🍃🌸 امام عليه السلام فرمود: - تو يكى از آنها هستى كه حرف هاى مرا نمى پذيرى. اكنون بدون اجازه داخل خانه من شدى و بدون اجازه من نشستى و بدون اجازه من شروع به سخن نمودى. 🍃🌸 سپس فرمود: - شنيدم تو بر مبناى قياس فتوا مى دهى؟ گفتم: آرى! 🍃🌸 حضرت فرمود: - واى بر تو! نخستين كسى كه در مقابل فرمان خداوند به قياس گرفتار شد، شيطان بود. آن گاه كه خداوند به او دستور داد به آدم سجده كند. گفت: - من سجده نمى كنم. زيرا كه مرا از آتش آفريدى و آدم را از گل و آتش برتر است. بنابراين با قياس نمى توان حق را پيدا كرد. 🍃براى اينكه مطلب را خوب بفهمى از تو مى پرسم: - اى ابوحنيفه! به نظر شما كشتن كسى به ناحق مهمتر است يا زنا؟ 🍃گفتم: كشتن كسى به ناحق، فرمود: - پس چرا براى اثبات قتل، خداوند دو شاهد قرار داده و در زنا چهار شاهد؟ آيا اين دو تا را به يكديگر مى توان قياس نمود؟ 🍃گفتم: نه! فرمود: بول كثيف تر است يا منی؟ گفتم: بول 🍃فرمود: پس چرا خداوند در بول دستور مى دهد وضو بگيريد و در منى غسل كنيد؟ آيا اين دو را مى توان به يكديگر قياس كرد؟ گفتم: نه! 🍃فرمود: آيا نماز مهمتر است يا روزه؟ گفتم: نماز. 🍃فرمود: پس چرا بر زن حائض قضاى روزه واجب است ولى قضاى نماز واجب نيست؟ آيا اينها را به يكديگر مى توان قياس نمود؟ گفتم: نه! 🍃فرمود: آيا زن ضعيف تر است يا مرد؟ گفتم: زن 🍃فرمود: پس چرا خداوند در ارث براى مرد دو سهم قرار داده و براى زن يك سهم؟ آيا اين حكم با قياس درست مى شود؟ گفتم: نه! 🍃فرمود: چرا خداوند دستور داده است كه اگر كسى ده درهم دزدى كند بايد دست او قطع شود ولى اگر كسى دست كسى را قطع كند، ديه آن پانصد درهم است؟ آيا اين حكم با قياس سازگار است؟ گفتم: نه! 🍃فرمود: شنيده ام در تفسير اين آيه كه خداوند مى فرمايد: - ((ثم لتسئلن يومئذ عن النعيم))، يعنى روز قيامت درباره نعمت ها از شما پرسيده خواهد شد. گفته ايد منظور از نعمت ها، غذاهاى لذيذ و آب هاى خنك در تابستان مى خورند، مى باشد. گفتم: آرى! من اينطور معنى كرده ام. 🍃فرمود: اگر كسى تو را دعوت كند و غذاى لذيذ و گوارا در اختيار تو بگذارد، پس از آن بر تو منت گذارد، درباره چنين آدمى چگونه قضاوت مى كنى؟ گفتم: مى گويم آدم بخيلى است. 🍃فرمود: آيا خداوند بخيل است (در روز قيامت راجع به غذاها و آب هايى كه به ما داده، مورد سوال قرار دهد؟). گفتم: پس مقصود از نعمت هايى كه خداوند مى فرمايد انسان درباره آن مورد سؤال قرار مى گيرد چيست؟ ❣فرمود: مقصود و ما است. منبع: کتاب الوافی ملامحسن فیض کاشانی، ج ۱، صص ۲۵۸ - ۲۵۷ @Fahma_KanoonTaha