🛑 همیشه و در پس چنین حادثه‌هایی، حراف‌های پشت کیبورد و به دور از آتش معرکه و خطر، می‌نویسند که "آبروی جبهه مقاومت رفت"! غُرغروهای پشت میزنشین و قلیان‌ و پیپ‌کش و آیفون‌پرست و توییترباز و عاشق کافه و رستوران‌های سلف‌سرویس را چه به آبروی جبهه مقاومت!؟ اما کدام آبرو؟ در واقع آبرو زمانی می‌رود که تفنگ‌ها زمین گذاشته شود و دست‌ها به نشانه‌ی تسلیم بالا رود. آبرو برای مسلمانان در تاریخ معاصر، از فریادهای نواب صفوی و مدرس شروع شد؛ آبروی اصلی را خمینی(ره) به ما داد. آبرو یعنی در لبنانی که پیش از انقلاب، شیعیانش در اقلیت بودند، امروز حزب‌الله قدرت‌نمایی می‌کند. آبرو یعنی در عراقی که حرم مولا علی(ع) را با گلوله‌ی تانک می‌زدند، امروز شیعیانش با موشک، آمریکایی‌ها را به درک می‌فرستند. آبرو یعنی در یمنی که عبدالله صالح‌اش از صدام در جنگ با ایران پشتیبانی می‌کرد، امروز پهپاد بلند می‌شود و تل‌آویو و اطراف سفارت آمریکا را منفجر می‌کند. آبرو یعنی ایران بزرگ که روزگاری متحد استراتژیک آمریکا بود، اسرائیل را پهپادباران و موشک‌باران می‌کند و اسرائیل از پاسخ صریح نظامی، فرار می‌کند! استوری‌بازان فجازی به جای نگرانی برای "آبروی جبهه مقاومت"، نگران جهان‌بینی ماتریالیستی خودشان باشند. آنها چه می‌دانند از قدرت جبهه مقاومت و ایثارگری‌ها و آرمان‌ها و اهدافش! #جبهه_مقاومت #جبهه_حق @Fanosiran