یکی از مسئولیت های اصلی رهبران فکری و سیاسی و معنوی جامعه اسلامی، افزایش آگاهی ها و ارتقاء فهم و شعور معنوی و بصیرت سیاسی مردم هست. به عبارت دیگر به دلیل همین تفاوت های ما هوی بین نظامات دینی و معنوی با نظام های سیاسی و لیبرال- دموکراسی جهانی، مشی دائمی حضرت امام خمینی (ره) و حضرت آیتالله خامنهای ، دوری از سیاستبازی یا سیاسیکاری مرسوم در نظامهای لیبرالیستی بوده و توصیه های ایشان برای کنشگری سیاسی در جامعه، بر اساس مشارکت آگاهانه، فعالانه و مسئولانه بر اساس تحلیل و فهم درست بوده است.
در توضیح مسئله دولت جوان حزب اللهی و انقلابی باید گفت: ایجاد یک دولت انقلابی متشکل از مدیران جوان و مؤمن،نیازمند رشد و بالا رفتن اطلاعات سیاسی آحاد جامعه است. چرا که برای روی کار آمدن و تشکیل دولت جوان حزباللهی درخواست و مطالبه و عزم همگانی لازم است تا چنین دولتی با کمک و پشتیبانی مردمی از مرحله دولت سازی عبور کرده به مرحله تمدن سازی نوین اسلامی برسد.
بعد از طرح ایده دولت جوان، ابهامات و شبهاتی در میان برخی مدیران و مسئولان با تجربه و حتی کارشناسان و سیاسیون داخلی و رسانه های خارجی ایجاد شد، که مقام معظم رهبری خودشان در تبیین معنای حقیقی جوان و «دولت جوان و حزب اللهی»در دیدار تصویری اردیبهشت ماه امسال با دانشجویان از این مسئله رفع ابهام کرده و گفتند: « مکرر گفته ام که به چنین دولتی معتقد و امیدوارم اما معنای این حرف صرفاً این نیست که یک جوان سی و چند ساله رئیس دولت باشد بلکه معنای دولت جوان و حزب اللهی یک دولت پای کار، آماده و با نشاط است که علاج مشکلات است و میتواند کشور را از راههای دشوار عبور دهد.» حتی ایشان در تکمیل سخنان خود در ادامه افزودند :« برخی در سنین بالا نیز به معنایی جوان و پر تلاش و با نشاط هستند، مانند شهید بزرگوار حاج قاسم سلیمانی که بیشتر از ۶۰ سال داشت اما اگر شهید نمی شد، او را تا ده سال دیگر نیز در همان مسئولیت حفظ میکردم.
🖊استاد امیر عباس
۱۲