ازدواج در قواعد اقدام!!! ازدواج، به عنوان نیمی از دین، چه بسا بعد از تسلیم، مهم‌ترین مؤلفه‌ی خَلقی و خُلقی زندگی انسان در جهت حفظ ایمان باشد. بر این اساس، تحقق غایت ازدواج، یعنی ‹سکونت›، لازمه‌ی عروج ایمانی و سعادت است و این مهم، محقق نگردد الا به سه شرط موازی: ❤️❤️❤️❤️❤️❤️ یکم: هم‌رأیی و تطابق باورها در سطح استراتژیک؛ اگر مرد و زن، در خصوص بنیاد ایمانی و باورها و عقاید، هم‌پارادایم و هم‌نظر نباشند، اساساً خانواده‌ای که شکل می‌گیرد از همان ابتدا، فروپاشیده است چرا که بر هیچ بنیادی و شالوده‌ای استوار نیست! 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 دوم: نصیحت و دعوت در سطح تاکتیکی؛ در هر پارادایمی، بر سر روش‌ها و رویکردها و افق‌ها اختلاف وجود دارد؛ زندگی مشترک، پر است از این اختلاف‌های تاکتیکی متاثر از باورهای خانوادگی متفاوت و سنت‌های قومی؛ در این سطح‌،‌ اختلاف‌ها باید بر اساس منطق و گفت‌وگو و نصیحت و دعوت حل گردد. 💝💝💝💝💝💝 سوم: چشم‌پوشی و اغماض در سطح تکنیکی: اختلافات این سطح، متاثر از سبک زندگی و آموزش است. دختر باشید یا پسر، همسری که اختیار می‌کنید ربات نیست که به محض خریداری، پروگرامش کنید! او قبل از شما حداقل 20 سال را در یک خانواده، با یک سبک زندگی خاص و تحت آموزش‌های خاص آنها گذرانده است! به قول خودم، میدان شعورش کاملاً با شما متفاوت است و در مسائل تکنیکی و جزئی زندگی، راه و روش خاص خود را دارد و گاه، باورش در این حوزه،‌ از دگماتیسم هم عبور کرده است و بخواهید چانه‌زنی کنید یا نصیحت، مثل چوب خشک، می‌شکند! بی‌شک برای دوام و بقاء زندگی و حفظ سکونت و گرمی خانواده، باید اغماض کنید و نادیده بگیرید و صبر کنید. 💚💚💚💚💚💚 به نقل از دوست و برادر عزیزتر از جانم حسین آقای افتخاری