امیر:
امیر:
احمق های گوگلی
این قسمت:
(( از تکبر دانایی تا هیچ ندانستن))
عصر دیجیتال با همه فرصت ها و ویژگی های مثبت، به نوع تفکر ،سبک اندیشه و مطالعه و به فرهنگ گفتگو آسیب رسانده است.
بازنمایی ابن عصر را می توان در تربیت انسان هایی دید که کم عمق، سطحی نگر و پن کیکی هستتد که دیگرحوصله و توانایی خوانش متن ها و نثرهای بلند و طولانی را ندارد.
یا تیتر را می خوانند و یا از میانه شروع می کنند و در میانه تمام می کنند و یا با بُرش متن مطالعه خود را به پایان می رسانند.
گویی احساس جت اسکی سواری را در سطح آب دارند بی آنکه بخواهند چون غواصی درعمق آب شنا کنند.
نیکولاس کار در کتاب (( آیا گوگل ما را احمق می کند؟)) به تاثیر عصر دیجیتال در تغییر مطالعه و فهم و درک و تربیت انسان پن کیکی پرداخته است و چنین بیان می دارد که در این عصر انسان ها توهم دانایی دارند اما دانا نیستند.
در واقع فضای مجازی با انباشتی از اطلاعات ظرفیت مغز و اندیشیدن را کاهش داده و هرچند به ظاهر مطلع تر شده ایم اما خردمندتر نشده ایم.
این آسیب نه تنها در رفتارها بلکه در نوع گفتگوها و گفتمان اجتماعی تاثیرمنفی گذاشته به گونه ای که در عین دانایی دچارحماقتی لجوجانه گشته ایم تا آنجا که در فرهنگ گفتگو به جای حق بینی گرفتار خودبینی شده ایم.
در واقع سطحی نگری، اذهان وافکار را دچار انفعال و انجماد می کند و باعث می شود رفتار و کردار و تصمیمات، به سمت هیجان زدگی و شتاب زدگی سوق یابد و مخاطب را از عقلانیت وفهم حقیقت باز دارد.
از این رو لازم و ضروری است که برای جلوگیری از این آسیب تنها به سواد تیتری اکتفاء نکنیم و با بهرمندی از نظر اندیشمندان و صاحبان علم دریچه نگاهمان را فراتر از آنچه تنها خود می دانیم وخود می فهمیم باز کنیم در غیر اینصورت مغز خود را در زنجیری ازحماقت و لجاجت قفل کرده ایم.
عطاران _ یک معلم