به اضافه مردم این قسمت: کار فرهنگی، کار مردمی تعارف که نداریم پایه انقلاب اسلامی، فرهنگ و ایدئولوژی انقلاب،تفکر دینی و اعتقادی بوده و هست و مساجد و هیات ها و کانون های فرهنگی ومذهبی نقش اساسی در حرکت انقلاب داشته اند و اگر توده مردم ازاین مرکز برنمی خواستند چه بسا جریان انقلاب با کُندی و آهستگی مواجه می شد. در انقلاب مردم سیاهی لشکر و گروهی منفعل نبودند بلکه عناصر اصلی و سازنده در پیروزی بودند.و ادامه مسیر انقلاب با حضور و مشارکت فعالانه مردم میسر خواهد بود. اما باید بگوییم همان مساجد و هیآت و کانون های مذهبی که از جنس مردم بودند و بنیان های انقلاب را پایه گذاری کردند و فرهنگ انقلاب را ترویج دادند،امروز دچار غفلت و بی توجهی قرار گرفته اند و کمترین حمایتی از آنها صورت نمی گیرد. اصلا مدیریت فرهنگی از همین جا شکل گرفت و توانست نظام استکباری را از هم بپاشند حال در این شرایطی که نظام استکباری علیه نظام به پاخاسته کاسه چه کنم، چه کنم به دست گرفته ایم و مدام در کوچ پس کوچه های غفلت به دنبال راه حل نی گردیم باید توجه داشت کار فرهنگی، کار مردمی است و بدون توجه به مردم، فرهنگ؛نه تنها مردمی نمی شود بلکه فرهنگ به یک امر دستوری تبدیل می شود. بگذارید جوری دیگر بگویم اگرحوزه اقتصاد و سیاست و فرهنگ مردمی نشوند، انقلاب دچار چالش خواهد شد. بلایی که تفکر لیبرالی با روی کار آمدن تکنوکرات هابر سر انقلاب آورد همین بس که جمهوری نظام را از آرمان خود دور کرد. حرف پایانی آنکه اگربه نخبگان فرهنگی و مردمی اگر به موسسات فرهنگی و مردمی ، اگر به کانون های مذهبی و مردمی اگر به مدارس ومساجد و هیات مذهبی اگربی توجهی شود و تنها به کارهای نمایشی و جزیره ای پرداخت باید برای فرهنگ در قبرستان جهالت فاتحه خداحافظی خواتد. عطاران _ یک‌معلم