از هابیل تا قابیل این قسمت: از فلسفه تا سفسطه آنگاه که قابیل، هابیل را به دِشنه حسادت کُشت تا به حرص و طمع و شهوت خوشه ای بیش‌ از گندمِ دنیا ببرد، حقیقت کشی رسمِ تلخِ تاریخ شد. رسمی که نزاع بین اهلِ فلسفه(هابیل ها) و سفسطه( قابیل ها) را بر سر حقیقت آغاز کرد. و از آن پس چه حقیقت ها به نام مصلحت ها ذبح، و به نام منفعت ها قربانی گشت. و اینگونه حقیقت کشی سیاه ترین صفحهِ تاریخِ بشریت و مرگ انسانیت جلوه گر شد. همواره در طول تاریخ، حقیقت درجولانگاهِ حرص و طمعِ و شهوت و قدرت ،بازیچه اهداف دنیاخواهان بوده تا آنجا که حق را ناحق نمودند و درستی را نادرستی خواندند. و چه دردناک است آنگاه که اهل فلسفه در دفاع از حقیقت برخاستند اما به دسیسه اهلِ دنیا جامِ شوکران نوشیدند و زبان در کامِ سکوت گذاشتند. و امروز قابیل ها هنوز زنده اند و چه هابیل ها در قربانگاه مصلحت قربانی می کنند تا بر اریکهِ دنیا چند روزی بیش تکیه زنند. آری قابیل ها زنده اند و فقط چهره عوض کرده اند و اهل سفسطه چون چاکران و نوکران و جیره خواران، سر در آخور منفعت طلبی گوی سبقت برده اند تا از علفزار دنیا بیشتر بخورند. و در این فتنه های آشوب زده آخرالزمان چه ناحق ها که بر کرسی حق نشستتد وچه حقیقت ها که فراموش نشدند. و چه اهل فلسفه ای که کِلک خویش از غلاف سکوت درآوردند و قلم بر جوهر ایمان نهادند و بر مکر اهل سفسطه تاختند تا از حق وحقیت دفاع کنند. آری فتنه ها معرکهِ امتحان حقیقت است و اگر پا از معرکه حق بیرون نهیم در این کارزار باخته ایم تقدیم به آنانکخ در فتنه ها رنگ نباختند. و بر پای ایمان ایستادند عطاران- یک معلم