بانیان کشف حجاب این قسمت: رد پای بهاییت ریشه بسیاری از انحرافات فرهنگی را در تاریخ معاصر ایران باید در دست های پنهان و نامرئی نظام استعماری جویا شد. درصفحات تاریخ معاصرایران می توان ردِ پاهایی از شبکه مخوف فراموسون ها یافت که در قالب فرقه های انحرافی(همچون بهاییت)چهره خود را نمایان کردند.فرقه ای که سردمداران آن به پاس نوکری و چاکری از اربابان خود مدال افتخار( سِر) گرفتند و بانفوذ در دستگاه سیاست وفرهنگ پروژه اسلام ستیزی و مخالفت با مبانی دینی واعتقادی را آغاز کردند.هر چند که قدم های اولیه اباحی گری و کشف حجاب در سال (۱۲۲۷ ش) (۱۸۴۸ م)توسط طاهره قره العین ازاعوان وانصارعلی محمد باب برداشته شد اما بر اساس کتاب((خاطرات زندگی صبحی و تاریخ بابیگری و بهاییگری)) بهاییان اولین فرقه ای بودند که زمزمه کشف حجاب و اختلاط بی مانع زنان بیگانه را تحت عنوان ((حریت نساء)) مطرح ساختند.در لوحی که بهاء نوشت و به لندن ارسال کرد، (حریت نساء)را از ارکان امر بهاییت دانست و گفت: من دخترم (روحا)را به اروپا فرستادم تا دستورالعملی برای زن های ایرانی بیاورد.آنچه که از کشف حجاب در دوره رضا خانی و پهلوی اول و دوم آشکار گشت نتیجه اقدامات و نفوذی بود که این فرقه ازتاریخ قاجارشروع کرده بود و زمینه ترویج و شریعت زدایی را فراهم کرده بود تا آنجا که دست های پنهان این شبکه فراموسونری به کمک کانون صهیونیسم آشکار گشت. و هرآنچه که امروز در قالب اسلام ستیزی و مبارزه با نماداسلام(حجاب) درپشت پرده شبکه ها ورسانه های غربی می بینم حاصل پیوند فرقه بهاییت با نظام صهیونیست است تا با اباحی گری و ترویج فساد و نظام خانواده راسست شود