ای پیش پروازِ کبوتر‌هایِ زخمی بابایِ مفقود‌الاثر بابایِ زخمی ! دور از تو سهمِ دختر از این هفته هم پَر .. پس کِی؟کِی از حالُ هوایِ خانه غم پَر ؟ تا یاد دارم برگی از تاریخ بودی یک قابِ چوبی رویِ دستِ میخ بودی تویِ کتابم هرچه بابا آب میداد ، مادر نشانم عکسِ تویِ قاب میداد ! اینجا کنارِ قابِ عکست جان سپردم از بس که از این هفته ها سرکوفت خوردم من بیست سالم شد ، هنوزم تویِ قابی ؟ خب یک تکانی لااَقَل مردِ حسابی یک بار هم از گیرُ دارِ قاب رد شو ! از سیم‌هایِ خار دارِ قاب رد شو برگردُ تنها یک بغل بابایِ من باش .. ها ! یک بغل برگرد و تنها جایِ من باش شاید تو هم شرمنده‌ی یک مُشت خاکی .. جامانده‌ای ، در ماجرایِ بی‌پلاکی عیبی ندارد خاک هم باشی قبول است یک چفیه و یک ساک هم باشی قبول است ؛ تنها تلاشش انتظار استُ سکوت است پروانه‌ای که تویِ تارِ عنکبوت است ای عکس‌هایت رویِ زخمِ دل نمک پاش * یک بار هم بابایِ معلوم‌الاثر باش . غــریــبــ🇮🇷طــوس [ @Ahmad_Mohammad_Meshlab_313 ]