حدیث (13) امام صادق عليه‏ السلام :🌺🌺 اِنَّ صاحِبَ الدّينِ فَكَّرَ فَـعَـلَـتْهُ السَّكينَةُ وَ اسْتَـكانَ فَـتَواضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْنى وَ رَضىَ بِما اُعْطىَ وَ انْفَرَدَ فَكُفىَ الاِْخْوانَ وَ رَفَضَ الشَّهَواتِ فَصارَ حُرّا وَ خَلَعَ الدُّنْيا فَتَحامَى الشُّرورَ وَ اطَّرَحَ الْحَسَدَ فَظَهَرتِ الْمَحَبَّةُ وَ لَمْ يُخِفِ النّاسَ فَـلَـمْ يَخَفْهُمْ وَ لَمْ يُذْنِبْ اِلَيْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ كُلِّ شَى‏ءٍ ففازَ وَ اسْتَكْمَلَ الْفَضْلَ وَ اَبْصَرَ العافيَةَ فَاَمِنَ النَّدامَةَ؛ آدم دين‏دار چون می انديشد، آرامش بر جان او حاكم است. چون خضوع میكند متواضع است. چون قناعت میكند، بی نياز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهايى را برگزيده از دوستان بی نياز است. چون هوا و هوس را رها كرده آزاد است. چون دنيا را فرو گذارده از بدی ها و گزندهاى آن در امان است. چون حسادت را دور افكنده محبتش آشكار است.مردم را نمی ترساند پس از آنان نمی هراسد و به آنان تجاوز نمى‏كند پس از گزندشان در امان است. به هيچ چيز دل نمی بندد پس به رستگارى و كمال فضيلت دست مى‏يابد و عافيت را به ديده بصيرت می نگرد پس كارش به پشيمانى نمی كِشد. امالى مفيد، ص 52، ح 14 @GOOLLEYAS