🏴🏴🏴 دلنوشته ای از طلبه عزیز سرکارخانم مردانی: ✨✨✨✨ امسال غمت با تمام سال ها فرق دارد تا به حال همه مان حسین را به علم و کتل و شور ده شب محرم میشناختیم اما امسال هر کداممان به طریقی به دنبال حسین هستیم حسینی که"احَّب الله مَن احَّبَ حسینا" انگار تا به الان حسین و گریه بر مصائبش عادتمان شده بود نمی توانستیم با آن آب و تابی که آقایان از بُعد تاریخی کربلا میدادند گریه نکنیم و دلمان خون نشود که چگونه دلشان آمد با سید جوانان اهل بهشت اینگونه کنند اما برای چند بار و چند نفر در طی این سالها از خودشان پرسیدند داغ جگر سوز حسین حقیقتا چه بود؟ آیا فریاد هل من ناصر ینصرنی حسین در کربلا برای آن بود که از شهید شدن خودش و یارانش هراس داشت؟؟؟ اما الان وقتش رسیده که واقعیت این غم سنگین را بفهمیم آن چیزی که در جهان عینی و نه ذهنی اثر دارد و ماندگار است بُعد تراژیک و تاریخی کربلا نیست بلکه واقعیت خارجی است به نام عدالت که جان و نفس حسین است ما جز حسین راهی برای رسیدن به عدالت نداریم وقتی انسانی اهل عبادت شد و عبادت را تا حد اعلی بالا برد طبق بیان معصوم که گفت عبودیت جوهریست که مغزش ربوبیت است،به چنان بساطتی میرسد که میشود جلوه تمام در صفتی حسین جلوه تمام عدالت حق است هر جا عدالتی طلب شد به وسیله او شده است و عدالتخواهی از مجرای او جاری میشود پس اگر به دنبال عدالت هستی بدان حسین را شناخته ای و عزادار واقعی آن حضرت هستی... #ما_ملت_امام_حسینیم