«به بهانه شهادت روحانی ماهشهری» ✍🏻 فاطمه شکیب رخ چند روزی است که با شنیدن خبر شهادت استاد حوزه ماهشهری، گوشه ذهنم درگیر است؛ به راستی چرا یک طلبه که با طی سال ها تلاش بی قفه در کسب علم دین، توانسته به جایگاه استادی برسد و‌ باید تمام وقت خود را در تبلیغ یا تدریس صرف کند، بخاطر معیشت در شغلی غیر مرتبط، مشغول می شود و در نهایت، بخاطر جوسازی فرماندهی شده معاندان، به شهادت می رسد؟! جواب این سوال با یک مقایسه ساده، درباره معیشت؛ شهریه طلاب امروزی با طلاب سال ۱۳۳۵، بدست می آید! بنابر گزارش ساواک، که اندکی پیش از آغاز ماه مبارک رمضان در 11 شعبان 1376 هجری قمری مخابره شد، آمده است: «مرجع اول حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی به عنوان فرد اول شناخته شده است، تعدادی بیش از پنج هزار نفر از طلاب مقیم قم اساس معیشت آن‌ها به مساعدت آقای بروجردی منوط می‌باشد.» طبق این گزارش «پرداخت شهریه به طلاب بدین شرح است: 1- طلبه مجرد مقدماتی ماهی 120 ریال 2- طلبه معیل مقدماتی ماهی 240 ریال 3- طلبه تحصیل سطوح مجرد ماهی 150 ریال 4- طلبه تحصیل سطوح معیل ماهی 300 ریال 5- طلبه درس خارج مجرد ماهی 230 ریال 6- طلبه درس خارج معیل ماهی 450 ریال» اکنون این گزارش را با چاپ یک آگهی از قیمت خانه و مسکن در تهران همان سال، جمع بندی می کنیم؛ در صفحه اول روزنامه‌های پنجم مرداد 1335، طبق آگهی نامبرده، می‌توان با پرداخت فقط 540 ریال در ماه در حومه غربی و شرقی تهران صاحب یک قطعه زمین مرغوب شد. لازم بذکر است که طبق گزارش دیگری در 15 مرداد 1336، که در روزنامه اطلاعات منتشر شد و درباره نرخ قیمت مسکن در تهران بود؛ هزینه خرید هر متر مسکن در تهران 271 ریال عنوان می‌شود! تا اینجا نسبت میزان دریافتی یک طلبه در سال مذکور، با توان خرید او‌ در خرید مسکن مشخص شد؛ بر این اساس، یک طلبه با پس انداز ۳۶ ماه از شهریه خود می توانست، یک خانه ۶۰- ۷۰ متری در تهران خرید کند! اکنون آمار بیان شده، با وضعیت معیشت طلبه امروزی مقایسه می شود؛ طبق آمار سال ۱۴۰۲ هر متر مسکن در تهران، متوسط ۷۵ میلیون تومان برآورد شده است، با مقایسه مبالغ گفته شده و مقایسه شهریه امروز هر طلبه که در بالاترین پایه محاسبه حدود ۵ میلیون تومان است، جواب سوال ابتدایی متن، بدست می آید! در واقع طلبه امروزی با میزان پایین شهریه ی دریافتی با درگیر شدن در مسائل معیشتی، فرصتی برای وظیفه اصلی خود، یعنی تبلیغ، تحصیل، تدریس ندارد! فرصت محدود و دغدغه یک طلبه برای معیشت، یعنی ایجاد خلاهای دینی در بین اقشار مختلف مردم، یعنی عدم آگاهی و در نهایت افت علاقه عموم مردم، نسبت به مسائل دینی! مخلص کلام آنکه، شاید به بهانه شهادت استاد ماهشهری، وقت آن رسیده باشد؛ مراجع عظام برای رفع نیازهای معیشتی طلاب، چاره ای جویند تا هدف اصلی طلبگی با دغدغه های معیشتی آنان، از یاد نرود! @Ghalamzaniii