أَلسَّلٰامُ عَلَیکَ یٰا عَلی اِبنِ موسَی أَلرّضٰآ أَلمُرتَضٰی در قرن سوم هجری بود که امام رضا علیه السلام برای پذیرش ولایتعهدی از سوی مامون عباسی امر شد، دعوت امام به سوی طوس، چند هدف را دنبال می کرد: １. کسب پایگاه جدیدی برای حاکمیت مامون آنهم با رنگ و روی تمایلات شیعی ایرانی، در برابر پایگاه عربی که از بردارش امین حمایت می کرد. ２. آرام کردن شورش های علویان که امان حکومت را بریده بودند. ３. زیر نظر داشتن بزرگترین شخصیت علمی و معنوی شیعه و خاندان طالبی یعنی امام رضا علیه السلام، برای جلوگیری از خطرات احتمالی از جانب ایشان و در مجموع گرو نگه داشتن امام شیعه، برای کنترل شیعیان. اما نتایج برخلاف آنچه مامون می پنداشت به مسیری دیگر انجامید: １. به قول ابن خلدون با حضور علی بن موسی الرضا (ع) در طوس، شیعیان زیاد شدند (ابن خلدون، ج 4، ص 7). ２. شروط پذیرش ولایتعهدی امام برای مامون (پذیرش اجباری و از روی تقیه)، سبب انتقال موضع امام به علویان شد و در نتیجه قیام ها آرام نگرفت. ３. با آنکه مامون تاکید کرده بود که امام از شهرهای شیعه نشین عبور نکند، در مسیر عبور افراد جدید با شخصیت ایشان آشنا شدند و همین امر سبب گسترش تشیع شد. ４. حضور ایشان در خراسان و برگزاری جلسات مناظره از طرف دولت عباسی، سبب طلوع برخی وجوه علمی و معنوی شخصیت امام رضا (ع) شد و در نتیجه علاوه بر جذب مخاطب های جدید، دارای پایگاهی نوین برای شیعیان خویش شدند و طی آن مهاجرت خاندان طالبی و شیعیان به سوی ایران رغم خورد. «مدعی خواست کند ریشه ما غافل از اینکه خدا هست در اندیشه ما» فاطمه شکیب رخ @Ghalamzaniii #ولادت_امام_رضا #چهارشنبه_امام_رضایی #به_تو_از_دور_سلام