گلِ پیوســـته بهـــاران طــرب آذینِ دلم خش‌خشِ رختِ‌تنت رخنه به هر چینِ دلم هرچه افیون شده افزون به فراروی خیال خواب در چشـمِ خمارت شـده تسکینِ دلم مژه‌هایت که به تسخیرِ خِرَد مشغول است مرزِ بی حدّ جنونش شـده پَرچینِ دلـم تا در آئیـنه‌ی رویت بدمـد حُسـنِ نظـر آهِ جانســـوزِ پیاپی شـده آئیـنِ دلم ای صفای غزلِ نامده از عالمِ غیب واژه واژه نفسـت همـدمِ دیرینِ دلم ۱۴٠۳/٠۹/٠۵🌱 -❀✍️رشوند ﴿