طراوت در طراوت چون جوانی تراویده لبـت در زندگانی غزل‌هایم ز عطر زلف، لبریز لطافت یافته لفظ و معانی طرب در لعل تو کامَش میسّر رطب سازد لبت هر دم نهانی نشـاندی در دلم شـوقِ وصـالت شب و روزم چو مِهر و ماه مانی حضورت هر سحر رخشنده‌تر باد ز پروانه دل و جان می‌فـشانی جهـانی غـرق در جانِ چو آبت تو ای پاکیزه جان، جانِ جهانی بیا ای شـمــع بالـینِ غـمِ مـن که صد دامن سِرِشکم می‌چکانی تو مقصودِ دلِ گمگشتگانی دلی کو کز تو باشد بی‌نشـانی -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿