🗓هفدهم دی به مناسبت روز بزرگداشت خواجوی کرمانی: 🖋نام: کمال‌الدین ابوالعطاء محمودبن علی‌بن محمود، معروف به خواجوی کرمانی و متخلص به خواجو. 🎂 تولد: ۶۸۹ هجری قمری، کرمان. یکی از شاعران نیمهٔ اول قرن هشتم است. او را در ، و نیز صاحب نظر می‌دانند. طنز و هزل و انتقادات اجتماعی از شرایط ادیان در آن روزگار در اشعار خواجو متداول است. ⚰ آرامگاه خواجو در تنگ الله اکبر شیراز است. ❣غزلی از خواجوی کرمانی 🌺پیش صاحب‌نظران ملک سلیمان بادست 🍃بلکه آنست سلیمان که ز ملک آزادست 🌸آنکه گویند که برآب نهادست جهان 🍃مشنو ای خواجه که چون درنگری بر بادست 🌺هر نفس مهر فلک بر دگری می‌افتد 🍃چه توان کرد چون این سفله چنین افتادست 🌸دل درین پیرزن عشوه‌گر دهر مبند 🍃کاین عروسی‌ست که در عقد بسی دامادست 🌺یاد دار این سخن از من که پس از من گوئی 🍃یاد باد آنکه مرا این سخن از وی یادست 🌸آنکه شداد در ایوان ز زر افکندی خشت 🍃خشت ایوان شه اکنون ز سر شدادست 🌺خاک بغداد به مرگ خلفا می‌گرید 🍃ورنه این شط روان چیست که در بغدادست 🌸گر پر از لاله سیراب بود دامن کوه 🍃مرو از راه که آن خون دل فرهادست 🌺همچو نرگس بگشا چشم و ببین کاندر خاک 🍃چند روی چو گل و قامت چون شمشادست 🌸خیمه‌ انس مزن بر در این کهنه رباط 🍃که اساسش همه بی‌موقع و بی‌بنیادست 🌺حاصلی نیست به جز غم ز جهان خواجو را 🍃شادی جان کسی کو ز جهان آزادست 🌙✨@Gilan_tanhamasir