سال ۱۳۷۸ وقتی برای انتخاب بازیگری در نقش پدر امام راحل(سید مصطفی) همه جستجوهایمان بی نتیجه مانده بود به یکباره به یاد او افتادم. انتخاب او برای سریال آفتاب و زمین(زندگی امام خمینی- بخش تولد) این ویژگی را به همراه داشت که می توانستیم از صدای گرم و گیرا و پر صلابت او نیز بخوبی استفاده کنیم. سید مصطفی کسی بود که می بایست با نطق های آتشین لرزه بر ظالمان زمان و خوانین و شاهزادگان قجری بیندازد و این مزیتی بود که در لحن و صوت مومنی بخوبی سراغ داشتیم. قرارها نهایی شد، با قطعی شدن تست لباس و گریم، دیگر شکی برای ما نمانده بود که او بهترین انتخاب است. چند روز به سفر گروه فیلمبرداری به منطقه خمین نمانده بود که غافلگیرانه پیغام رسید، ولی الله مومنی هم مانند بسیاری از انتخاب های قبلی برای نقش سید مصطفی، از همکاری با این پروژه انصراف داده است. خبری که در آن لحظات برای ما غیر منتظره و انتخاب جایگزین کاری بس سخت می نمود. چاره ای نبود؛ باید بیش از آنکه به دنبال علل این انصراف باشیم یا بخواهیم نظر او را بر گردانیم، به انتخاب دیگری فکر می کردیم. باوری داشتم که نقش سید مصطفی را باید کسی بازی کند که عشق به امام خمینی و راه او داشته باشد، در عین حال امیدوار بودم بازی روزگار، خود امور را سهل و آسان نماید. فردای آن روز این ولی الله مومنی بود که با جعبه شیرینی از راه رسید و اعلام کرد برای بازی در این نقش بیش از هر زمانی آماده تر است. از خوشحالی این اتفاق، دیگر در چند و چون این اشتیاق و آن انصراف قبلی بر نیامدیم و بار سفر بستیم و راهی خمین شدیم تا قبل از آنکه زمستان سخت منطقه و روزهای برفهای سنگین 👇👇👇