امام سجاد عليه السلام در دعا چه از خدا مي خواست؟ الإمامُ زينُ العابدينَ عليه‌السلام في دعائهِ: وَاشغَلْ قُلوبَنا بِذِكرِكَ عن كُلِّ ذِكرٍ ، وألسِنَتَنا بشُكرِكَ عن كُلِّ شُكرٍ ، وجَوارِحَنا بطاعَتِكَ عن كُلِّ طاعَةٍ ، فإن قَدَّرتَ لنا فَراغا مِن شُغلٍ فاجعَلْهُ فَراغَ سلامَةٍ ، لاتُدرِكُنا فيهِ تَبِعَةٌ ، ولاتَلحَقُنا فيهِ سَأمَةٌ ، حتّى يَنصَرِفَ عنّا كُتّابُ السَّيّئاتِ بصَحيفَةٍ خالِيَةٍ مِن ذِكرِ سَيِّئاتِنا ، ويَتَوَلّى كُتّابُ الحَسَناتِ عنّا مَسرورِينَ . امام‌سجّاد عليه‌السلام - در دعا- : (خداوندا) دلهاى ما را با ياد خود از هر يادى و زبانهايمان را با سپاس خود از هر سپاسى و اندامهايمان را با طاعت خود از هر طاعتى ديگر باز دار و اگر فراغت از كارى براى ما مقدّر فرموده‌اى آن را فراغتى سالم قرار ده كه در آن گناهى ما را نرسد و دلزدگى به ما روى نياورد ، تا فرشتگان نويسنده بديها با نامه‌اى خالى از گناهانِ ما برگردند و نويسندگان نيكيها ، شادمان از حسناتى كه براى ما نگاشته‌اند مراجعت كنند . الصحيفه السجّاديّه: 51 الدعاء 11 منتخب ميزان الحكمة : 446