♦ همان سید ۸۸
*الحمدلله که در «عیدالله اکبر» پای این متن نشستهام! چرا ما ولایت فقیه را قبول داریم؟! بالاتر! چرا امام معتقد بود؛ «ولایت فقیه امتداد ولایت رسولالله است»؟! یا الله! جوری رهبر انقلاب پای این دولت ایستاده، کأنه رئیس قوهی مجریه، نه منتخب اکثریت ملت، که منصوب خودشان هستند! همین دیروز دیدیم که باز هم حضرت آقا در مواجههی با حضرات، از در محبت و اندرز و پند و پدرانگی وارد شدند! پس ایستادگی رهبر انقلاب پای رأی مردم، تنها محدود به ۸۸ نمیشود! آقا آن سال، جوری و این سالیان، جوری دیگر، ایستادهاند پای آرای ملت! چه وقتی جماعتی بخواهند با دروغ و فتنه، زیر میز مردمسالاری دینی بزنند و چه وقتی خود دولت، کار و کارنامهی مناسبی نداشته باشد؛ این ولی فقیه است که پای رئیسجمهور و دولت برآمده از رأی جمهور میایستد! شاید... تأکید میکنم؛ شاید اگر شیخحسن منصوب خود آقا بودند تا الان طی حکمی جای خود را به دیگری داده بود، لیکن احترام ولی فقیه به انتخاب مردم، نه تنها احترام ویژهای است، بلکه از بالاترین مظاهر مردمسالاری دینی در نظام جمهوری اسلامی است! قدرمسلم حضرت آقا از همه بهتر واقف بر مشکلات هستند و از قضا اگر بنا به بیان «دیدید گفتیم» باشد، هیچ کس شایستهتر از رهبر حکیم ما نیست که بگویند؛ «دیدید گفتیم دود رأی بد شما مردم، قبل از هر چشمی وارد چشم خودتان میشود!» یا «دیدید گفتیم خیری حتی خیر دنیوی در مذاکره با آمریکا نیست!» طرفه حکایت اینجاست؛ چنان دولت متکی به حمایت رهبر انقلاب است که تو گویی کابینهی حسن روحانی را از صدر تا ذیل، حضرت آقا چیدهاند! شگفتا! حتی در نقد برجام هم، عوض طعنههای مرسوم اهل سیاست، در اوج معرفت، سخن از اشتباه خود میرانند! اگر تا کنون در خوانش تاریخ، متوجه فرق علی علیهالسلام و معاویهی ملعون نشدهای، بیا تا همین امروز برایت قصهی سیدعلی را تعریف کنم! آری! سیدعلی پیش و بیش از آنکه یک «رهبر سیاسی» باشد، یک «رهبر اخلاقی» و یک «رهبر دینی» و یک «رهبر انسانی» است! و چنین رهبری، موجسواری نمیکند! و کار پوپولیستی نمیکند! عجیب است! در شرایطی که حتی همکاسههای دولت هم مدام علیه روحانی سخن میگویند، برخورد ولی فقیه با قوهی مجریه، کاملا لیّن و مهربانانه است! پس خامنهای، نه «تَکرار سیاست» که «تِکرار ولایت» است! این روزها من و ما هم تعجب میکنیم از این همه رواداری، اما تا «الله» هست، ولی فقیه حتی درگیر امت حزبالله هم نیست! عنصر انقلابی شاید خواهان برکناری روحانی هم باشد! و مگر عناصر دیگر نیستند؟! این اما «همان سید ۸۸» است! نه امروز، سید و سالار انقلاب، عاشق چشم و ابروی روحانی هستند و نه دیروز، عاشق رئیسجمهور سابق بودند! بحث بر سر «رأی مردم» است و حرمت خاص آن در نظام جمهوری اسلامی! در این منظومه، برای حضرت آقا هیچ اهمیتی ندارد که رئیسجمهور مستقر، رأی خودشان هم بوده یا نه؛ در هر حال، حمایت میکنند از دولت! قطعا این حمایت، مشروط است اما هست! تحریر حکمی ۲ خطی که «من ناظر بر معضلات موجود و انباشتهشدن آنها، دیگر ادامهی این دولت را به صلاح نمیدانم» برای رهبری که تنها از خدا حساب میبرد، از آب خوردن هم راحتتر است و چه این عزل، از راههای پیشبینیشده محقق شود و چه از ذات حکم حکومتی- بنا به جو موجود- حتما و قطعا با حمایت آحاد ملت روبرو خواهد شد اما ۳ نکته برای رهبر عظیمالشأن انقلاب، بسی حائز اهمیت است؛ اولا نگهداشتهشدن حرمت انتخابات و نتیجهی آن! گیرم همهی رأیدهندگان به یک رئیسجمهور، نادم از رأی خود شوند؛ باز هم آن رأی حرمت دارد! و مادام که بشود و جا داشته باشد، رهبر نظام تن به تعویض آنرمال هیچ دولتی نخواهند داد! ثانیا و در ادامهی بند قبل، اتمام دورهی ۴ و یا ۸ سالهی هر دولت- الا با شرایطی کاملا ویژه- خواست فطری رهبر انقلاب است! ثالثا و در ادامهی ۲ بند قبل، دولت، از نظر حضرت آقا باید تا آخرین ساعت استقرار خود، مسئول کردهها و نکردههایش باقی بماند! لذا علاوه بر مباحث اخلاقی، دینی و انسانی، جمهوری اسلامی ذاتا نظامی نیست که به این راحتیها از نتیجهی یک انتخابات قانونی، چشمپوشی کند!*
*شاید... و باز هم تأکید میکنم؛ شاید این دولت به ۸ سال نرسید ولی هر حمایت و صدالبته تذکری اگر لازم باشد، از رهبر معزز خواهیم دید تا به آن روز نرسیم! آن روز، فقط روز ضربه خوردن روحانی نیست و فقط روز ضربه خوردن جمهور و جمهوری نیست؛ روز ضرر رهبر و نظام و اسلامی هم هست! لذا اگر این و آن، تنها مو را میبینند؛ آقا پیچش فردای مو را هم میبینند! سال ۹۰ ای بسا که با خود زمزمه میکردند؛ «چرا هنوز پای فلانی ایستاده رهبر؟!» جواب: «به همان علت که هنوز پای بهمانی ایستاده رهبر!» پس بحث فلانیها و بهمانیها نیست! و نیک اگر بنگری، ایستادگی خامنهای پای اصل انتخابات و ماهیت «جمهوری» در نظام «جمهوری اسلامی» است! حدس من این است آقا به روحانی