#در_مکتب_علامه_محمدتقی_جعفری کارگزاران بایستی از میان مردمی انتخاب شوند که باحیاء و متین و از خاندان های صالح و در قلمرو معرفت و عمل اسلامی پیشقدم باشند ، زیرا آنان دارای اخلاقی شریف تر و حیثیت و آبرویی صحیح تر از دیگران ، و نیز طمع آنان کمتر و نظریاتی که در آینده ی امور ابراز می کنند دقیق تر و رساتر از دیگران می باشد . اما از نظر اخلاق و شرافت درونی ، و کرامت ذاتی ، زمامدار باید کسانی را به کارهای حکومت نصب کند که به اضافه ی علم و اطلاع و تجربه ، دارای اخلاق انسانی عالی باشند و از صفات رذل و پست مانند حسادت و خودبزرگ بینی و خود کوچک بینی و جاه طلبی و ثروت اندوزی و شهرت پرستی مبرا و از انواع هوا و هوس های حیوانی پاک و منزه باشند . زیرا هوا و هوس ، انسان را چنان در لجن فرو می برد که توانایی بیرون آمدن را از وی سلب می نماید . " کسی که خود در لجن فساد دست و پا می زند ، چگونه می تواند درباره نجات دیگران و تنظیم مصالح آنان بیندیشد و برای آنان در این راه قدمی بردارد؟ " رشوه گیری و قوم و خویش بازی و استبداد در امور ، آن عوامل فساد اخلاقی هستند که نه تنها مانع از انجام وظایف کارگزاری صحیح می باشند ، بلکه درهای هرگونه اصلاح زندگی اجتماعی را بر روی مردم می بندند ، زیرا سقوط جامعه به دنبال سقوط کارگزاران جامعه قطعی است . کتاب حکمت اصول سیاسی ، ص۴۶۴ #ققنوس_اندیشه آشنایی با اندیشه های #علامه_محمدتقی_جعفری https://t.me/Allame_Jafari