🔹🔹 🖌 دانشجوی شریفی باهوش است، اهل ایده‌های نو و مبتکر. اگر بتواند به خودش بقبولاند که کاری مهم است، بهتر از هر کسی آن کار را به سرانجام می‌رساند. واقعا چه کسی در اینها شک دارد؟! 🖌 یکی از مثال‌هایش فکر کردن است! اینکه در مورد مسائلی فکر کند؛ از «آیا زمان اول و آخری دارد؟!» در نسبت فیزیک و فلسفه، تا «آیا دروغ گفتن در هر شرایطی بد است؟» در فلسفه اخلاق، و حتی این که «یک جامعه مطلوب به جز امکانات اولیه زندگی چه چیزی باید داشته باشد؟» 🖌 حتی حاضر است از فکر کردن هم جلوتر رود و پای کارش باشد. مثلا اگر بتوانی برای یک شریفی اثبات کنی که برای رسیدن به هدفت، بالاخره مجبوری «خیلی جاها پا روی خواسته‌ات بگذاری»، مطمئن باش چند روز بعد درِ اتاقت را از پاشنه درمی‌آورد که «چطور می‌توانم اینقدر قوی شوم که اول کارهای مهمم را انجام دهم، بعد سراغ گوشی بروم؟» و باز مطمئن باش که اگر جواب‌هایت را موثر ببیند، حالا حالاها، کارش با تو تمام نمی‌شود. 🖌 شاید هنوز هیچ جایی در دانشگاه سراغ نداشته باشم که وقتی به آنجا نگاه بیندازی احساس کنی همه اینها را دارد؛ قبول دارم! اما شاید حوزه دانشجویی شریف جایی باشد که بتوانی بخشی را آنجا پیدا کنی، یا حتی مهم‌تر از آن، شاید بتوانی بخشی از آنها را در حوزه بسازی؛ فضایی را بسازی که دغدغه توست و خیلی‌های دیگر؛ اینطور ببین: «فضای کار از حوزه، ساخت مسئله از تو!» 🖌 حوزه دانشجویی شریف در کنار جایی برای شنیدن، فکر کردن و تمرین بهتر شدن، جایی هم هست برای جمع شدن دور هم و هوای هم را داشتن. شاید فکر کنید «خب که چه؟» اینجاست که باید پای درس امیرالمومنین علیه السلام زانو زد؛ آنجا که فرمود « و الْزَموا السَّوادَ الأعْظَمَ ، فإنَّ يَدَ اللّه ِ مَع الجَماعةِ – بروید سراغ دور هم بودن؛ دست خدا را در جمع ببینید» 🖌 ما حوزه دانشجویی را یک جمع مومنانه می‌بینیم. جایی برای نفس کشیدن در گیرودار خستگی‌های زندگی این روزهایمان؛ جایی برای علم، اندیشه، معنویت و محبت. __________________ 🔹🔹 @Hdsharif