جابر جُعفی، از یاران امام باقر(ع) نقل مےڪند: در حضور امام بودم ڪہ دلم گرفت... بہ ایشان گفتم: فدایت شوم! گاهے اوقات بدون اینڪہ مصیبت یا گرفتارےاے داشتہ باشم، غمگین می‌شوم؛ طورے ڪہ همسرم و دوستانم متوجہ این اتفاق در من مےشوند... امام فرمودند: بلہ جابر! خداے بزرگ، مومنان را از طینت بہشتے آفریده و از نسیمِ روحِ خویش در آنہا جارے ڪرده است؛براے همین است ڪہ مومن، برادر تنے و واقعے مومن هست! پس هروقت بہ یڪے از اون‌ ارواح در جایی اندوهے برسد، آن روحِ دیگر هم اندوهگین مےشود؛ چرا ڪہ آنہا از جنس هم‌اند. ✔️ @Hadise_love84