امام باقر علیه السلام فرمودند: أَمَا وَ اللَّهِ إِنَّ أَحَبَّ أَصْحَابِي إِلَيَّ أَوْرَعُهُمْ وَ أَكْتَمُهُمْ لِحَدِيثِنَا بدان محبوبترين ياران نزد من با ورع ترین و رازدارترين آنها نسبت باحاديث ماست وَ إِنَّ أَسْوَأَهُمْ عِنْدِي حَالًا وَ أَمْقَتَهُمْ إِلَيَّ الَّذِي إِذَا سَمِعَ الْحَدِيثَ يُنْسَبُ إِلَيْنَا وَ يُرْوَى عَنَّا همانا بدحال‏ترين ياران نزد من و مبغوض‏ترين آنها كسى است كه حديثى را كه منسوب بماست و از ما روايت شده بشنود فَلَمْ يَعْقِلْهُ وَ لَمْ يَقْبَلْهُ قَلْبُهُ اشْمَأَزَّتْ مِنْهُ وَ جَحَدَهُ وَ كَفَرَ بِمَنْ دَانَ بِهِ معنی این حدیث را نمی فهمد و با عقلش جور در نمی آید و قلبش نمی پذیرد پس بدین حال نسبت به این روایت متنفر می شود و آن را انكار می کند و با افرادى كه آن روايت را می پذيرند كفر می ورزد وَهُوَ لَا يَدْرِي لَعَلَّ الْحَدِيثَ مِنْ عِنْدِنَا خَرَجَ وَ إِلَيْنَا أُسْنِدَ در حالی که او نمي داند شايد در واقع آن حديث از ما صادر شده و منسوب بما باشد فَيَكُونُ بِذَلِكَ خَارِجاً عَنْ وَلَايَتِنَا پس در نتیجه او بخاطر انكارش از ولايت ما بيرون رود بحار الانوار ج65 ص 177 به نقل از کتاب التمحیص