نهج البلاغه 📿بادِرِ الفُرصَةَ قَبلَ أن تكونَ غُصّةً 🟤پيش از آن كه فرصت از دست برود، و اندوه ببار آورد، از فرصت ها استفاده كن. ✍فرصت به معناى فراهم بودن مقدمات براى رسيدن به يک مقصد است; گاه انسان مقصد مهمى دارد و مقدماتش فراهم نيست; ولى ناگهان در يک لحظه فراهم مى گردد که بايد بدون فوت وقت از آن لحظه استفاده کند و خود را به مقصد برساند که اگر غفلت کند و از دست برود چه بسا در آينده هرگز چنان شرايطى براى رسيدن به مقصد فراهم نگردد. فرصت مانند بادها و نسيم هاى موافقى است که به سوى مقصد مى وزد که اگر کشتى بادبانى از آن استفاده نکند ممکن است ساعت ها و روزها بر سطح دريا بماند و مايه غصه و اندوه شود. 📘 🍃خشوع در برابر خدا ▫️و إن أنتَ هُدِيتَ لِقَصدِكَ فَكُن أخشَعَ ما تَكونَ لِرَبّكَ 🌔زمانى كه به راه راست خود هدايت يافتى، پس در خاشعترين حالات براى پروردگارت باش ✍آرى بزرگترين نعمت الهى هدايت است و راه يافتن و پيدا كردن طريق صلاح و رشد، عظيم ترين لطف و رحمتى است كه از سوى خداوند به انسان مي رسد و از اينرو صبح و شب از خدا مى خواهيم كه ما را به راه راست هدايت فرمايد و با جمله ى مباركه 'اهدنا الصراط المستقيم' از خداوند طلب هدايت مى كنيم. اكنون كه نعمت هدايت، اينچنين پايگاه رفيعى دارد و از اهميت اينچنينى بر خوردار است، بايد قدر آن را دانسته و شكر آن را بجاى آورد. و سپاس اين نعمت عظيم، خشوع كامل از براى ذات لا يزال الهى است، خشوع و تواضع دل، بطورى كه همه ى اعضا و جوارح از براى خداوند خضوع كنند و تسليم بى چون و چراى اراده الله تبارك و تعالى گردند. زيرا مسير الى الله پيچ و خمها دارد و اشخاص زيادى در وسط راه به انحراف افتادند، و هر قسمتى از معارف و امور دينى اين خطر را دارد. 📘