❇️ جهان جوان، جهان است. ❇️ «فؤاد» هسته‌ی مرکزی پیاز وجود انسان است که بر بستر فطرت او در کنار «صدر و شغاف و قلب» پدید آمده؛ انسان علاوه بر دو چشمی که در سر خود دارد، دارای چشمان دیگری نیز هست؛ چشم عقل، که بصیرت نام دارد و چشم فؤاد که رؤیت می‌کند. 🔸جوانی، دوره‌ی شکوفایی فؤاد انسان است؛ یعنی چشم دل یا پنجره‌ا‌ی از درون ما که حقیقت را رؤیت می‌کند، بیدار می‌شود. چشم دل باز کن که جان بینی آنچه نادیدنی‌ست آن بینی 🔸نوگرایی، نو دیدن و تحول ویژگی مهم دوران جوانی است. چرا که فطرت او هنوز چرک نشده؛ چشم دلش که روشن شد، آنچه را او می‌بیند، پیران نمی‌بینند. نگاهش به روابط انسان‌ها، حکومت و عالم هستی یک نگاه جدید است. 📷 🔸هرآنکس که چشم دل او بینا باشد و قوه‌ی تشخیص حق از باطل داشته باشد، است؛ شاید جسم او پیر شده و هشتاد ساله باشد، اما دل او جوان است، چون فؤاد او بیناست؛ و چون به اطمینان رسیده است، آرامش دارد. ❇️ جوان، قطعه‌ای از یک پازل کلی است. جنینی بوده، سپس دوران کودکی و نوجوانی را گذرانده و به جوانی رسیده است؛ نمی‌توان این قطعه را جدای از این پازل ارزیابی کرد. جهان جوان، جهان فؤاد است. مادامی که صدر، شغاف و قلب انسان تکوین نیافته باشد، فؤاد او فعال نمی‌شود. 💠 جلسه ۸۴ کرسی نظریه‌پردازی کلبه کرامت (در آذر۸۶) را در قالب «وزارت خانواده» مورد مداقه قرار داده است؛ ببینید: 📹 Aparat.com/v/xT0DV 📹 youtube.com/watch?v=cHiz4-lF1UM 💻 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/365 استاد حسن عباسی 💠 @Hasanabbasi_ir